Thuis voor de buis: dag 10

Jürgen

Uitgerekend bij de immer positief gestemde Jürgen Schefczyk was eerder deze week sprake van een gezonde dosis scepsis. Zoals het een goed trainer betaamt keek de Duitse Apeldoorner (of is het nou Apeldoornse Duitser?) in de eerste plaats naar wat niét helemaal goed was gegaan bij de geslaagde exercitie van ‘zijn’ Mannschaft tegen het machteloze Portugal. Op het resultaat kon zelfs Jürgen niet mopperen. Die 4-0 was natuurlijk prima, de score had zelfs hoger uit moeten vallen. Het vertoonde spel is naar Jürgens deskundige mening daarentegen wel voor de nodige verbetering vatbaar. Ja ja, van Duitsen bloed of niet, trainer blijft hij nou eenmaal über alles…
Jürgen verpakte zijn analyse in een wat cryptische omschrijving. Het spel van de Duitsers was beter geweest dan hij vooraf had durven denken, maar toch ook weer niet zo goed als het leek. Hij legde meteen de vinger op de zere plek. Philip Lahm leed binnen 25 minuten drie keer balverlies in een gevaarlijke positie. Dat had catastrofaal kunnen aflopen wanneer CR7 en zijn gevolg scherper hadden gecounterd, zo stipte de analyticus aan. Jürgen snapt niet helemaal waarom collega Jogi de aanvoerder op het middenveld posteert. De door hem hoog geloofde Kroos wordt door deze ingreep verdrongen naar links. Terwijl Toni volgens Jürgen het spel voor zich moet hebben, centraal beter uit de verf komt dan op de flank. De ‘vrijetijdsbondscoach’ uit Apeldoorn pleit voor Lahm links in de verdediging, Kroos, Khedira of Schweinsteiger op ‘zes’, Özil centraal en Müller in de spits. Aan de zijkanten heeft Löw volop keuze met Götze, Podolski en Schürrle. Wanneer bondscoach Löw die adviezen ter harte neemt, ziet Jürgen Duitsland hoge ogen gooien.
De kritische bespiegelingen nemen niet weg dat de Duitsers al in hun eerste de beste duel indruk maakten en nadrukkelijk hun visitekaartje afgaven. De afgelopen jaren veranderde veel ten goede. Het voetbal van de Duitsers onderging sinds de millenniumwisseling een opmerkelijke metamorfose. Na de pijnlijke afgang op EURO2000 ging het roer radicaal om. Fit en atletisch waren ze altijd al. Aan de bal maakten ze eveneens enorme stappen voorwaarts. Letterlijk en figuurlijk. Op de Nederlandse leest geschoeid. Een betere, vooral meer completere uitvoering van ons voetbal, gecombineerd met aloude Duitse deugden. Voetbal gebaseerd op dominantie, snelheid en balvaardigheid, op het overheersen en overrompelen van de tegenstander. Het leverde de drievoudige wereldkampioen wereldwijd veel nieuwe vrienden op. Zelfs in Nederland maakte het dedain van weleer plaats voor oprechte bewondering. 
Elke ware voetballiefhebber geniet tegenwoordig van hoe de Duitsers op goede dagen hun tegenstanders overklassen. Ze verlieten de van oudsher geliefde verdedigende stellingen en kozen vol overtuiging voor de aanval. Dat blijft de beste verdediging! Als waarschijnlijk enige landenteam op deze aardkloot bezit Duitsland de kwaliteit om zélf het spel te maken. In het hedendaagse voetbal moeten ploegen het meer hebben van de omschakeling, het razendsnel afstraffen van fouten van tegenstanders. Zoals Real Madrid het tot in de perfectie beheerst. Terwijl de winnaar van de Champions League goed beschouwd niet meer is dan een ordinaire counterploeg. Het doel heiligt nou eenmaal alle middelen, op een WK meer nóg dan bij welke andere competitie ook. 
De overtuiging waarmee de mannen van Löw Portugal bij de keel grepen schept hoge verwachtingen voor het verdere verloop van het toernooi. De schoonheidsfoutjes bij de ouverture en het thuislaten van klassieke ‘Mittelstürmer’ zullen de Nationaltrainer ongetwijfeld worden vergeven wanneer hij op 13 juli in Maracana de cup omhoog mag houden! Jürgen Schefczyk blijft de verrichtingen van Duitsland in Brazilië hoe dan ook kritisch volgen. Als er wat op het spel valt aan te merken, zal hij niet schromen dat te zeggen. Ja ja, wat dat betreft begint onze Duitse Apeldoorner (of is het toch Apeldoornse Duitser?) langzamerhand steeds meer Nederlandse trekjes te vertonen…
Nu het eindigen van de wedstrijden in de acht groepen nadert begint het toernooi pas echt. In de knock-outfase worden de beslissende klappen uitgedeeld. Ik kijk er vol spanning naar uit. Wie stopt Duitsland af? Gaat het de Mannschaft eindelijk lukken haar eerste grote prijs sinds de EK-winst van 1996 te veroveren? Ik zou bijna geneigd zijn om te zeggen dat het onze geliefde oosterburen wel gegund is…
Rob Kruitbosch
Aanmelden nieuwsbrief
Cookieinstellingen