Een standbeeld voor Waylon

COLUMN: TUSSEN BERG EN BOS

De zon is spontaan weer gaan schijnen in deze herfstachtige aanloop naar de zomer. Sinds zaterdagavond kan iedere uitkeringsgerechtigde zich met een glimlach en vol trots laten kleineren door het UWV of de Gemeentelijke Sociale Dienst. Iedereen staat een stuk opgewekter in het leven. Het is niet niks natuurlijk, zo’n opperst gevoel van gelukzaligheid dat onze natie ten deel is gevallen. Het is dan wel elk jaar hetzelfde liedje, maar dit jaar was het toch anders. 2014 zal voor eens en altijd in ons geheugen gegrift blijven.
aap
Op het moment dat de vogeltjes weer spontaan beginnen te fluiten, raken in Nederland hele volksstammen opgewonden van het Eurovisie Songfestival. Een bijna nóg grotere poppenkast dan de aanstaande Europese verkiezingen. Ik hoop niet dat iemand het mij kwalijk neemt, maar ik moet u eerlijk bekennen dat ik het hele spektakel zaterdagavond niet live heb bekeken. Er is al veel te veel ellende op tv. Een waardeoordeel over het liedje van Waylon en Ilse kan ik zodoende niet geven. Maar alleen al bij het bijzondere heugelijke feit dat ons Nederlandse duo achter een vrouw met een baard op de tweede plaats is geëindigd, moet ik absoluut eventjes stil blijven staan. Je raakt er spontaan ontroerd van. Of niet soms? 
Dankzij Waylon en Ilse kan iedere Nederlander weer fier met de borst vooruit lopen. Deze fantastische prestatie geeft ons land toch maar mooi weer enig aanzien in de wereld. We tellen weer mee! En wat te denken van Apeldoorn? Dat Waylon uitgerekend uit Apeldoorn stamt, stemt helemaal tot trots. Mooier kunnen we het toch niet verzinnen. Betere Apeldoorn-promotie is nauwelijks denkbaar. Willem Bijkerk zet ons dorp op de kaart. Het wachten is slechts op de busladingen vol toeristen die ons binnenkort vanuit alle mogelijke Europese uithoeken zullen overspoelen. Bereid u maar vast voor op deze aanstaande invasie. Laat snel Waylon T-shirts drukken. Profiteer mee van de hype.
En wat nou het mooie is, is dat Waylon niet alleen staat. Cultureel, sportief en bovenal politiek Apeldoorn timmeren eveneens flink aan de weg. (Oud-)Apeldoorners  doen op allerlei vlakken van zich spreken. Lokale grootheden en mindere grootheden komen de laatste tijd volop in beeld. In de eerste plaats uiteraard ‘onze’ Andy en Melisa, die bij SBS6 lijf en leden in de waagschaal stelden vanaf de hoge duikplank. De betreurenswaardige Peter Bosz niet te vergeten, voor de camera’s van FOX en de NOS bijna wanhopig zoekend naar excuses over de ineenstorting van Vitesse. Fred de Graaf spande echter de kroon toen hij zijn hand met onze geliefde vorstin binnen handbereik een fractie van een seconde niet in bedwang hield. 
Door één zo’n impulsieve actie kijk je meteen heel anders tegen zo iemand aan. Heeft u dat nou ook? Ik zou hem nu zelfs met Fred durven aanspreken, in plaats van met meneer De Graaf. Wat hij zich heeft veroorloofd, schept een zeker gevoel van vertrouwen. Het verkleint de afstand die je normaal gesproken hebt met dit soort onbereikbare hoogwaardigheidsbekleders.  Ineens zie je de mens achter onze voormalige burgervader. Wat hij deed, geeft Fred een beetje ‘Bunga Bunga’. Begrijpt u wat ik bedoel? Al dat stijve en formele mag best wat minder.
Toen Fred de Graaf in het najaar van 2011 Apeldoorn achter zich liet met een schuld van tientallen miljoenen om hamertje tik te gaan spelen in de Den Haag, kregen hij en zijn lieftallige echtgenote Harma het ereburgerschap toebedeeld. Ere wie ere toekomt. Al vind ik het persoonlijk wel een beetje erg veel eer dat iemand zo’n voorname onderscheiding krijgt vanwege het dragen van een trouwring. Maar ja, wie ben ik? Zo’n eer zal gewone stervelingen zoals u of ik altijd ontzegd blijven. 
Gezien het feit dat de leden van de aanbevelingscommissie kennelijk nogal ruime criteria hanteert bij de toekenning van het ereburgerschap van de gemeente Apeldoorn, ben ik wel benieuwd wat ze voor Waylon – en dan uiteraard ook voor Ilse – in petto hebben. Met alle respect voor de ongetwijfeld enorm grote verdiensten van Harma de Graaf-Van Buizen voor onze gemeente, maar als zij al geëerd wordt vanwege het simpele feit dat zij haar man in moeilijke tijden voorbeeldig heeft bijgestaan, dan verdient Waylon toch wel op z’n minst een standbeeld! Een énorm standbeeld!
Als iemand het verdient om op een voetstuk te worden geplaatst, dan is het onze nieuwe nationale held wel. Of niet soms? Naast Bongo kan daarom vast en zeker nog wel een plekje worden vrijgemaakt. De voormalige blikvanger van de Apenheul heeft van de gemeente onlangs toch ook een ereplaats gekregen op een braakliggend terrein tegenover V&D. Met Waylon – en Ilse – ernaast zou er een soort eregalerij van beroemde Apeldoorners kunnen komen. Dan hebben al die tienduizenden Waylon-fans die we eerdaags mogen verwelkomen tenminste nog iets tastbaars en komen ze niet voor niets naar Apeldoorn. 
RK
Aanmelden nieuwsbrief
Cookieinstellingen