Als ze die hoop voedt krijgt ze geen rust

“Nog één nachtje slapen en het is 1^eKerstdag 2021” verzucht ze. Haar huis is gezellig versierd met kerstboom en kerststal. En niet te vergeten de Kerstster die al sinds de eerste advent voor het raam hangt.

Column van juffrouw Raadgever

We zitten voor het raam en zien de bedrijvigheid van de dorpsgenoten. Nog vlug even een paar vergeten boodschappen bij de enige open supermarkt en ook zij zijn klaar voor de Kerstavond. Veel zullen de avond wel voor de televisie door brengen. Stil zitten we tegenover elkaar. Ik kan haar gedachten bijna wel raden. Ze heeft verteld dat er de afgelopen dagen al heel wat kerstkaarten door de brievenbus zijn geschoven. Heel blij is ze ermee. Zo fijn als iemand de moeite neemt om een kaart te sturen. Maar die ene kaart die ze zo graag zou willen ontvangen is er tot nu toe weer niet bij.

Ze vertelt dat ze met heel veel plezier alle kaarten ook dit jaar weer geschreven heeft. Al direct nadat de sint was vertrokken had ze een gang naar het dorp gemaakt. Bij de winkel met kaarten stond buiten een bak met pakketjes kaarten. Het was nog best moeilijk geweest om de kaarten uit te zoeken. Die met kerstmannen enzovoort was niet wat ze zocht. Al gauw kwam er een mevrouw naast haar staan. Ook zij had moeite met kiezen. “Moet je die teksten lezen.” Zij had ontdekt dat niet iedereen ‘vrolijke’ of ‘gezegende’ dagen een goede tekst vond om te krijgen. En dan heb je ook nog kaarten waar alleen een gelukkig of een goed nieuwjaar wordt gewenst. Dan moet je dus zelf aan de binnenkant de kerstdagen er nog even bij schrijven. De mevrouw had verschillende pakketjes al bij elkaar gezocht en liep de winkel in om vrijwel direct terug te komen. Tot haar verbazing had ze het hele stapeltje weer terug in de bak gelegd. Met de woorden: ”Binnen zijn ze veel goedkoper” was ze weer naar binnen gelopen. Zelf had ze inmiddels kaarten met misschien wel oud bollige afbeeldingen gevonden. Volgens haar wel met de uitstraling van een goede kerstsfeer. Herten in de sneeuw en een stadsgezicht met sneeuw. Nu maar hopen dat er ook sneeuw kwam. Haar wens elk jaar weer, puur voor de sfeer. Maar daar is ze vast niet de enige in. Ze moest een hele stapel want ook dit jaar wilde ze bij alle naaste buren een kaart in de bus doen. Daar had ze vorig jaar echt plezier van gehad zeker toen ze van buren, waar ze eigenlijk nooit mee sprak, een kaartje terug had gekregen. Ze wonen hier nu al wel een aantal jaren maar de lockdowns hadden niet echt meegewerkt aan het opbouwen van saamhorigheid. Volgens haar was een kaartje sturen het minste wat je kon doen. Het verlaagde in ieder geval de drempel in zekere zin nu je in coronatijd elkaar minder tegenkwam. Thuisblijven is het advies toch.

Toen ze naar binnen liep, was ze de mevrouw van eerder weer tegengekomen. Ze haastte zich weer naar buiten. Toen ze langs haar was gekomen had ze gevraagd: ”Ligt dat stapeltje wat ik uitgezocht heb er nog? Eigenlijk wil ik die toch hebben.” Ze had gezegd dat ze daar echt niet opgelet had. Hoe bedoel je besluiteloos, had ze gedacht. Even later had ze een duw in de rug gekregen. Een vrolijke stem had gefluisterd en een stapeltje pakjeskaarten voor haar ogen langs gewapperd: “Hebbes, en wil je me alsjeblieft tegenhouden als ik ze weer wil ruilen. Ik lijd aan besluiteloosheid vandaag.” Het was gelukkig niet nodig geweest. Ze hadden elk bij een kassa de kaarten en zegels keurig afgerekend. Toen ze samen naar buiten liepen had de mevrouw nog gezegd: ”Ben je ook zo geschrokken. Het eindbedrag was veel hoger dan ik in gedachten had. Maar goed één keer per jaar moet het toch kunnen. Succes met het schrijven en fijne dagen.” Weg was ze.

Ze was even afgeleid geweest door het vertellen van haar verhaal. Samen konden we er wel om lachen. Maar ik weet dat het haar toch steeds maar weer bezighoudt. Weer een kerst zonder bericht van haar kind. We hebben het er al heel vaak over gehad en toch blijft ze hopen. Ondanks dat ze weet; als ze die hoop voedt krijgt ze nooit rust. Mijn raad is dan ook; geniet van wat er wel is. En ondanks de beperkingen maak er maar fijne Kerstdagen van.

Met vriendelijke groet juffrouw Raadgever