Column juffrouw Raadgever gaat deze week over de Olympische Spelen

Het doel van de Olympische Spelen is niet alleen verbonden zijn, ook is het een voorbeeld van incasseren en gezamenlijke overwinning

We kwamen elkaar tegen op de markt en hebben direct een afspraak gemaakt. Het was al zo lang geleden dat we bij elkaar geweest waren. Ze zag er wat moe uit en vertelde dat we aardig wat bij te praten zouden hebben.

Nu veertien dagen later is het dan zover. Ik bel bij haar aan en wordt hartelijk ontvangen. Tot mijn vreugde ziet ze er wat beter uit. Ik krijg allerlei verontschuldigingen naar mijn hoofd. Een excuus omdat de tv zo hard aanstaand, een excuus omdat ze er nog niet aan toe gekomen is om de vaat te doen en de dingen van de vorige avond op te ruimen, een excuus voor dat ze haar haren nog niet gedaan heeft, een excuus voor en dan onderbreek ik haar. Hallo ik kom niet controleren wat ze wel of niet gedaan heeft. Ik kom voor haar. Ze kijkt me aan en loop naar de tv om deze wat zachter te zetten. Weer een excuus: ja ik moet weten dat het de week van de Olympische Spelen is. Dan heeft zij de hele dag, zolang er uitgezonden wordt, het ding aanstaan. Geldig excuus dus om even de boel de boel te laten toch. En als het er niet zou zijn, dan nog. Dit is haar gedoetje. Heb ik niets mee te maken. Een ander verhaal wordt het als blijkt dat ze het niet meer aan zou kunnen omdat daar een andere reden achter steekt. Bijvoorbeeld wat ik dacht toen ik haar een paar weken geleden tegenkwam. Als ik het haar zeg zit er ineens een heel andere vrouw tegenover me. Ik blijk het goed te hebben gezien. Het laatste halfjaar waren voor haar heel moeilijk. In haar privésituatie was nogal wat roering. Moe was ze, heel moe. Maar gelukkig niet ziek. En in een keer schakelt ze weer over naar de Olympische Spelen. Ja handboogschieten dat was echt spannend. Ook een van de sporten waarvan zij de regels goed kan volgen. Uiteindelijk heeft het Nederlandse team het af moeten leggen tegen het Koreaanse team. Het werd dus zilver. Ja voor haar is dit voorlopig een heerlijke afleiding, hoewel het vooralsnog niet oplost.

Of ik wel weet wat de vijf gekleurde ringen van het logo betekend. Nou nee, niet precies. Voor haar een witte vlag om uitleg te geven; De bovenste rij blauw betekend Afrika, zwart betekend Noord/Zuid Amerika, rood betekend Azië en dan de onderste rij geel is Australië, groen als laatste Europa. Zeker een van de kleuren komt in de vlaggen van de landen weer terug. Ook staan de kleuren voor passie, vertrouwen, overwinning, ethiek en sportiviteit terwijl de witte achtergrond staat voor wereldwijd. Enthousiast vertelt ze hoe bijzonder ze het vindt dat deze spelen jaren geleden begonnen zijn in het Griekse Olympia, gehouden voor Zeus Olympios. Deze sportwedstrijden zouden zo rond de achtste eeuw voor de geboorte van Christus voor het eerst plaatsgevonden hebben. Helaas werd het in 393 verboden. In 1859 blies men de spelen een nieuw leven in. De internationale Olympische zomerspelen worden sinds 1896 om de vier jaar gehouden en dat ondanks allerlei tegenslagen zoals oorlogen, aanslagen en nu dus een wereldwijde pandemie. Met uitzondering van 1916 toen er oorlog was en vorig jaar. Pierre baron de Coubertin ontwierp in 1913 de vlag en het logo. Deze werd in 1920 voor het eerst gebruikt. De ringen zijn met elkaar verbonden. Door de vele verschillende sporten zijn ook de landen met elkaar verbonden door een sportieve strijd. Dit jaar zit er dus vijf jaar tussen en hebben de sporters een jaar extra voorbereidingen moeten doorstaan. Wat betekend dat ontzeggingen en speciale diëten nog even volgehouden moesten worden. Ze moeten het uiterste uit zichzelf halen. Voor sommigen werd het een teleurstelling want de leeftijd speelt ook nog een rol. Voor de verschillende sporten gelden minimumleeftijden en maximale leeftijden. Het kan dus zomaar zijn dat je om je leeftijd geen ruimte meer hebt om nog een jaar te trainen. Of dat dit je laatste jaar was en je dus niet meer mee mag doen over vier jaar. Dan krijgen de nieuwe sporters weer een kans zegt ze laconiek. Tijdens haar uitleg valt ze steeds stil om even de beelden te volgen op tv. Judo vindt ze ook leuk om naar te kijken. Helaas valt Nederland net buiten het eremetaal. Zo sneu.

Dan vertelt ze eindelijk wat haar de laatste tijd bezig heeft gehouden. Inmiddels is het een en ander in wat rustiger vaarwater gekomen. Maar het verdriet zal ze houden. Er zijn meer voor nodig om de situatie op te lossen. “Maar weet je als er verjaardagen en diploma-uitreikingen zonder daarbij aanwezig te mogen zijn voorbij gaan heb ik even een heel slechte dag. En van verdriet word je zo moe.” Ik voel met haar mee en voel me machteloos. Waarom maken mensen en familieleden het elkaar toch zo moeilijk. Stelletje stijfkoppen. Iedereen moet maar eens bij zichzelf nagaan, hoe ‘diep’ is de wond eigenlijk. Is dit echt al de beslissingen waard. Heb je wel echt naar elkaar geluisterd. Zou het een misverstand kunnen zijn. De stilte en de ontwijking is de oplossing niet. Kan er echt niet gepraat worden. Wie neemt de bal op en voorkomt daarmee meer verdriet. Het doel van de Olympische Spelen is niet alleen verbonden zijn, ook is het een voorbeeld van incasseren en gezamenlijke overwinning. Als landen dat onderling al jaren kunnen, kan een familie dat toch zeker! Durf het spel te spelen.

Met vriendelijke groet juffrouw Raadgever

Voor meer nieuws kunt u Apeldoorn Nieuws toevoegen op uw social media kanalen. Ook kunt u lid worden van onze nieuwsbrief. En kunt u ons via push-meldingen op uw beeldscherm krijgen. Ook voor regionaal nieuws kunt u terecht bij de buren. Harderwijk Nieuws en Nunspeet Nieuws en Ermelo Nieuws . Adverteren kan natuurlijk ook! Adverteren op nieuwspagina op Facebook met meer dan 8500 volgers? Mail dan naar [email protected] of bel naar 06–36454332.