We worden zo’n beetje lek geprikt en of het helpt, ik heb mijn bedenkingen er over

Het was vroeg in de morgen toen de telefoon ging. Toen ik het nummer zag dacht ik, ga er maar voor zitten, want die belt altijd lang.

Column juffrouw Raadgever

Ik neem op en roep in mijn mobiel, goedemorgen, één moment alstublieft, en loop naar de keuken. Nog gauw schenk ik mezelf een kop koffie in en installeer me tijdens het praten met koffie en telefoon op de bank. De voeten omhoog en kom maar op. Aan de andere kant hoor ik haar grinniken. “Is het gelukt vraagt ze.” Mmm antwoord ik. “Ik zie je gewoon zitten daar met je hoofd onder de palm en je benen rechtuit. Je bent er klaar voor?” “Altijd.” Natuurlijk altijd, het is gezellig als ze belt en ik weet dat ook zij zich er eerst helemaal voor geïnstalleerd heeft om lekker lang te kunnen kletsen. We wonen net iets te ver van elkaar om regelmatig zo, maar even langs te gaan en dus bellen we. Het lijkt soms wel telepathie. Denk ik ’s morgens dat ik haar straks zal bellen, dan gebeurt het vaak dat even later de telefoon gaat en zij aan de andere kant hangt. Andersom trouwens ook. Het zou best kunnen dat het komt omdat we al jaren in een bepaald ritme elkaar even willen horen. Haar stem is hees en verder klinkt ze ook niet zo fris als anders. Toch krijg ik niet direct de kans om naar haar gezondheid te vragen. Als ik eindelijk aan de beurt ben en het haar vraag, is het even stil aan de andere kant.

Gaat wel, weet je; en dan vertelt ze; we worden zo’n beetje lek geprikt en of het helpt, ik heb mijn bedenkingen er over. De gekste verhalen doen de ronde. Ze hadden vorige weekend visite gehad. Supergezellig ik moest de man wel kennen een aardige vent, maar ze hadden eigenlijk de hele avond de voor ’s en tegens van de boosters besproken. Achteraf moest ze bekennen dat ze zich aardig hadden laten meeslepen in de dolste ideeën van die gast. Het ging over reptielen en zo meer. Ze had er slecht van geslapen. Precies wilde ze het niet eens weten. ‘Plot theorieën’, wat moet je ermee. De wereld wordt steeds gekker. Toen was vlak voor het afgelopen weekend de brief gekomen met de oproep voor de derde Booster. Eerst hadden ze zo’n idee van, houd het nou nooit op, laat maar zitten. Een dag eerder hadden ze ook al bericht gehad op welke datum ze, eind deze maand, op de dokterspraktijk verwacht werden voor een griepprik en de pneumokokken prik. De griepprik kregen ze al jaren en de pneumokokken prik kregen ze in verband met hun leeftijd omdat het afweersysteem naarmate je ouder wordt minder bestand is tegen de vele bacteriën die onder die noemer vallen. Je kunt behoorlijk ziek worden. Alle baby’s krijgen ook een pneumokokken prik. Deze is verdeeld over drie keer met een tussen pose van een paar maanden. Maar goed ze hadden besloten om toch maar te gaan.

Eerst de Booster. Het was hun derde. De vorige twee waren Pfizer, maar nu was het de Moderna en nee ze mochten niet kiezen. Met wat tegenzin hadden ze de mouwen opgestroopt, vooruit dan maar weer. Het zal wel nodig zijn. Niet doen was voor hen geen optie. Maar goed, van de Pfizer hadden ze beide geen noemenswaardige klachten gehad. Maar dit was weer vreemd. En daar zaten ze weer. Mondkapje af en kijken op de klok. Zeker een kwartier wachten meneer, hoorden ze de EHBO'er in het gele hesje achter het tafeltje zeggen. Ja, ze willen geen risico’s nemen. Dus zitten blijven. En wil je weten wat die gekke vent van mij allemaal, uit verveling uitkraamt. Zet je schrap: hij had gevraagd: laat eens naar je kijken en toen lachend gezegd dat haar ogen al op die van een reptiel gingen lijken. Het waren groen - gele ogen met een zwarte verticale streep die steeds breed en smal werd. Met een serieus gezicht had hij gevraagd of ze een spiegeltje bij zich had. En steek je tong eens uit. Echt niet. Wat een klier hé. Thuis gekomen was ze in de loop van de avond ziek geworden. Hoesten deed ze al, maar haar buik was flink overstuur. Na een paar dagen werd het alleen maar erger en moest ze naar de dokter. Ze bleek een fikse ontsteking te hebben en kreeg antibiotica voor vijf dagen. Echt vrolijk word je daar ook niet van. Voorlopig zijn haar prikken bij de dokterspost opgeschort. Jakkes. Nu eerst de kuur, maar afmaken en dan maar hopen op wat meer gezondheid. Dan blijft het stil. Wat vind ik het vervelend voor haar dat het nu allemaal zo samenloopt. Toch denk ik niet dat de prikken er helemaal de oorzaak van zijn. In ieder geval is het geen optie om te gaan prikken als je al ziek bent. Ze zal vast wel weer snel opknappen. Nu een week later blijkt dat ook zo te zijn.

Met vriendelijke groet juffrouw Raadgever