,,Help alsjeblieft dit kan toch niet?”, begint Edith Smith haar bericht over haar autistische zoon. De noodkreet van de moeder is inmiddels al bijna 5000 keer gedeeld.
Mikey zou volgens zijn moeder van een open naar een gesloten inrichting verhuisd worden toen het mis ging. De jongen bleef op hetzelfde terrein in een ‘mooi schoon fris en natuurlijke omgeving’, maar werd hier al snel weggestuurd.
Gevangenis
De nieuwe inrichting waar Mikey zonder reden naar werd overgeplaatst, had volgens zijn moeder meer weg van een gevangenis dan van een plek voor gehandicapte kinderen. Bovendien lag zijn nieuwe ‘thuis’ 175 kilometer verder dan zijn oorspronkelijke woning.
Voor moeder en zoon was de onverwachte overplaatsing een nachtmerrie. Zonder voorbereiding werd de jongen weggerukt uit zijn vertrouwde omgeving. ,,Ik stond samen met mijn zoon te huilen, gesmeekt om hem niet daar te laten” aldus de vrouw.
Vies
De kamer waar Mikey nu verblijft is ,,een vieze geïsoleerde kamer met stalen wc pot zonder wc-bril en een wasbak. De muren zijn van beton en er komt geen zuchtje wind binnen.” Ze doet er alles aan om hem uit de kamer te krijgen, maar vooralsnog zonder resultaat.
Door haar verhaal te delen hoopt ze mensen ervan bewust te laten maken hoe erg de situatie van Mikey is. ,,Ik ben degene die al jaren om hulp vraagt, maar de hulpverlenende instanties weten zelf niet hoe en waar kinderen te helpen.”
De noodkreet wordt door veel mensen opgepikt. Edith krijgt reacties van mensen die haar verhaal herkennen of haar steunen en 5000 mensen deelden het bericht al. Vooralsnog heeft de instantie nog niet gereageerd op de kritiek van de moeder.