Volop vuurwerk aan De Voorwaarts
Copyright tekst en foto’s: Rob Kruitbosch Apeldoorn.niuws.nl
WSV is er zondagmiddag niet in geslaagd de finale van de play-offs voor promotie naar de eerste klasse te bereiken. In de reguliere speeltijd van de thuiswedstrijd tegen Tubantia maakten de Apeldoorners weliswaar de vorige week in Hengelo opgelopen achterstand ongedaan, in de aansluitende verlenging slaagden ze er niet in hun 3-2 voorsprong verder uit te bouwen. De noodzakelijk geworden penaltyreeks maakte een einde aan WSV’s promotieaspiraties. De Hengeloërs hielden vanaf de stip de zenuwen beter in bedwang.
De verslagenheid was enorm in het WSV-kamp. Terwijl spelers en begeleiders van Tubantia elkaar juichend in de armen vielen, wilden de meeste WSV’ers het liefst onder het kunstgras kruipen. Zittend op het veld staarden ze wezenloos voor zich uit en vroegen zij zich af hoe ze het zover hadden kunnen laten komen. Kansen hadden ze meer dan genoeg gehad om de gasten in de 120 minuten durende slijtageslag met het noodzakelijke verschil van twee doelpunten huiswaarts te sturen. In de buurt van de vijandelijke goal ontbrak het de spelers van trainer Jeroen Burghout op de beslissende momenten aan het onontbeerlijke vernuft.
Vuurwerk was er volop geweest aan de Voorwaarts. Vooral toen Tubantia al vroeg door Degenaar de leiding nam en enkele Hengelose lefgozertjes het nodig vonden om aan de lange zijde wat zwaar knaltuig tot ontploffing te brengen. Deze actie schoot danig in het verkeerde keelgat bij een aantal licht ontvlambare WSV-supporters, die de gasten uit Twente op niet mis te verstane wijze te verstaan gaven te stoppen met het afsteken van hun rotjes. Dit deden zij vol overtuiging.
De penalty waaruit Ramazan Albayrak in de 25e minuut de gelijkmaker scoorde, verlegde de aandacht weer volledig naar de gebeurtenissen op het veld. Albayrak mocht niet veel later nogmaals vanaf elf meter aanleggen. Ditmaal stopte keeper Remco Oude Henrikman de inzet van WSV’s nummer 10. Martijn Lieferink bracht WSV na 34 minuten toch op voorsprong en trok daarmee de score van de heenwedstrijd in evenwicht. De 2-2 voor Tubantia door Bas ter Horst, kort voor rust, en Johan Masselinks 3-2, direct na de pauze, veranderde niets aan de uitgangspositie van beide ploegen.
WSV’s wilskracht bleek ontoereikend om de Hengeloërs definitief door de knieën krijgen. Zelfs van de hulp van scheidsrechter Mulder profiteerde de thuisploeg nauwelijks. Tubantia moest de slotfase van de reguliere speeltijd en de verlenging namelijk met tien man doorstaan omdat de arbiter Hengeloër Ter Horst een tweede gele kaart voorhield voor het verkeerd raken van de bal! Omdat WSV slordig met de kansen bleef omspringen, werd deze lachwekkende beslissing van de scheidsrechter Tubantia niet fataal.
In de strafschoppenserie was er geen houden meer aan… Tubantia benutte al haar penalty’s. Voor WSV betekende de misser van A-junior Jamarro Diks het einde van het seizoen.
