Spaanse furie
Geloof het of niet, maar een link van het WK voetbal naar ons eigen vertrouwde Apeldoornse voetbalwereldje is zo gelegd. Van Brazilië naar het nieuwe toevluchtsoord van Volkert van der G. is het helemaal niet zo ver. De wereld is kleiner dan menigeen denkt. Afstanden zijn slechts relatief. Zeker met de herhaling van de WK-finale van 2010 in aantocht, mogen we de Arena Fonte Nova in Salvador en ons eigen sportpark Berg en Bos gerust in één adem noemen.
De kraker Spanje – Nederland doet me immers terugdenken aan al het moois dat het land van de regerend wereldkampioen ons lokale voetbal heeft gebracht. Denk alleen maar aan Gonzalo García García. Kent u hem nog? Gonzalo is misschien wel de meest begaafde voetballer wiens voeten ooit een Apeldoorns veld hebben beroerd. De ware liefhebber raakt nog steeds in vervoering bij het horen van zijn naam. Uruguyaan van geboorte. Actief in de jeugd van Real Madrid. En plotseling in de zomer van 2005 streek hij neer in Apeldoorn. Een heel seizoen lang vertoonde de stilist pur sang zijn kunsten in het shirt van AGOVV. Met zijn fluwelen balbeheersing en onnavolgbare acties betoverde Gonzalo sportpark Berg en Bos. De baltovenaar bracht hogeschoolvoetbal naar de Veluwe.
Bij de naam Roberto Batres Diaz gaat daarentegen waarschijnlijk niet zo snel een belletje rinkelen. Deze Spaanse voetballer behoorde eveneens een blauwe maandag tot de Blauwenselectie. Voordat hij via allerlei omwegen in Apeldoorn verzeild raakte schopte Batres het tot het tweede elftal van Atletico Madrid. Een doorbraak in de hoofdmacht van de kersverse Spaanse landskampioen zat er destijds niet voor hem in. Dat was geen schande. De talentvolle aanvaller moest opboksen tegen absolute toppers als de Argentijn Sergio Agüero en de Uruguayaan Diego Forlan. WK-sterren nota bene!
Bij AGOVV wilde Batres spelritme opdoen nadat een knieoperatie hem enkele maanden langs de kant had gehouden. De technisch staf vond de Spanjaard niet fit genoeg om hem in te zetten in competitieverband. Alleen in twee oefenpotjes tegen de beloften van FC Twente en Vitesse mocht hij zodoende opdraven. Toen Batres inzag dat hij in Apeldoorn niet aan spelen toe zou komen, hield hij het voortijdig voor gezien. Na twee maanden zonder salaris op een camping in Beekbergen te hebben gezeten, vloog hij terug naar Madrid. Een ervaring rijker, een illusie armer.
Om zijn voetbalkwaliteiten zal de opmerkzame Apeldoornse voetballiefhebber de sympathieke Spanjaard niet herinneren. Om zijn vriendin des te meer… De bevallige Marisa maakte een verpletterende indruk toen zij voor het eerst haar opwachting maakte in de sponsortent van het Fly Brazil Stadion. Het was op een winterse vrijdagavond in februari 2012. Buiten op het kunstgras ploeterden de Blauwenprofs ten overstaan van een handjevol toeschouwers tegen de amateurs van Zuidvogels. Het kwik lag rond het vriespunt. Hoe anders was dat binnen. In de tent steeg de temperatuur zienderogen toen AGOVV’s nieuwe Spaanse aanwinst er zijn allermooiste trofee showde. Iemand met zo’n droomvrouw aan zijn zijde staat meteen met 1-0 voor…
De Spaanse furie in optima forma. Zij stond voor werkelijk alles waar een liefhebber van mooi voetbal van droomt. Lange zwarte haren. Een figuur om u tegen te zeggen. Donkere ogen. Lippen om te zoenen. Nee, kanjers van het kaliber Marisa kom je bij een doorsnee voetbalclub op de Veluwe zelden tegen. Mooi meegenomen dus wanneer je de Spaanse taal machtig bent en een gesprek kunt aanknopen. Zo werd het alsnog gezellig. Dat de donkerharige schoonheid uit Zamora bijkluste als fotomodel en een tv-show presenteerde verbaasde me nauwelijks.
In de weken nadien leerde ik bovendien dat Marisa gold als een heuse voetbalinsider. Afgaande op alle roddels op internet onderhield zij met meer profs uit de Spaanse hoofdstad een vriendschappelijke relatie. Zo maakte zij zowaar deel uit van de incrowd van een zekere Christiano Ronaldo. Ja, ja, CR7 himself! Voordat het Russische model Irina Shayk ten tonele kwam, behoorde Marisa blijkbaar tot het selecte gezelschap dames dat de wereldvoetballer van 2013 aanspoorde tot topprestaties.
Wel handig derhalve om zulke contacten warm te houden. In de aanloop naar Spanje – Nederland zocht ik daarom eerder deze week eventjes vluchtig contact met mijn lieftallige Facebookvriendin op het Iberisch schiereiland. Ik ben maar meteen met de deur in huis gevallen en heb het haar gevraagd: wie wint er vanavond? Spanje? Of Nederland? Haar antwoord was duidelijk en niet voor een andere uitleg vatbaar: Spanje. Tja, als zo’n vrouw zo’n voorspelling doet, dan durf ik haar niet tegen te spreken. Als zelfs Christiano Ronaldo al geen nee tegen haar kan zeggen, dan mag niemand dat van mij verwachten. Voor zoveel passie bezwijkt toch zeker iedereen. Ik geef het Nederlands elftal daarom weinig kans tegen Spanje…
Rob Kruitbosch