20 jaar geleden: WK voetbal USA 1994 (14)
Dollars. Het Witte Huis. Zwarthandel. Coca-Cola. O.J. Simpson. Zon. Goedkope benzine. Disney. Maradona. McDonald´s. Nog meer zon. Major League Baseball. Romario. En o ja, in de vaak verzengende hitte werd ook gevoetbald… In 1994 fungeerden de VS als host van de 15e World Cup. The ‘Greatest show on earth’, noemden de Amerikanen het zelf in al hun bescheidenheid. Rob Kruitbosch volgde de bal een maand lang in alle staten… Twintig jaar na dato. Een persoonlijke terugblik op een opmerkelijk en bizar WK voetbal. Vandaag deel 14: vier dagen extra Orlando.
Vrijdag 1 juli 1994: Doordat het Nederlands elftal door de winst op Marokko opnieuw in Orlando speelt, moeten wij ons verblijf ter plaatse met vier nachten verlengen. Dat blijkt makkelijker gezegd dan gedaan. Independence Day werpt z’n schaduw vooruit. We leren dat veel Amerikanen op the Fourth of July op vakantie gaan. De twee Best Western Hotels – in Deltona of Titusville – die we op het oog hebben, zitten vol. Gelukkig ligt de oplossing dichter bij ‘huis’. We kunnen nog vier nachtjes extra in de HoJo Inn in Lake Buena Vista blijven, waar we al acht dagen naar volle tevredenheid bivakkeren.
Bij het hotel van onze vrienden van de KNVB komen we aan de weet dat we nog een dag geduld moeten hebben voor kaarten voor de wedstrijd van Oranje tegen Ierland. Op de oprit naar de parkeerplaats staat een bord dat vermeldt dat Nederlandse supporters morgenochtend tickets kunnen kopen bij het stadion. Aangezien we er toch zijn, gaan we eventjes buurten bij Edwin Overmars, de broer van Oranjeklant Marc. We sporen hem en vriendin Yvonne op in de kingsize ontbijtzaal van het ietwat uit de voegen gebarsten hotelletje. Aan het zwembad, evenmin van pietluttige omvang, wisselen we de laatste nieuwtjes uit.
Op de negende dag van ons verblijf ter plaatse komen we voor de eerste keer in de binnenstad van Orlando. Stelt weinig voor. Wereldsteden zien er anders uit. De meeste voetbalsupporters hebben na de wedstrijd tegen Marokko hun boeltje gepakt. Slechts hier en daar nog wat verdwaalde Nederlanders. Op straat worden ons kaarten te koop aangeboden voor Nederland – Ierland. Prijzen niet misselijk: 140 tot 150 dollar per stuk.
De fanshop van Orlando Magic, de lokale basketbaltrots, drukt ons andermaal met de neus op de feiten hoezeer in de Verenigde Staten alles groter is dan groot. Dat geldt zeker voor de uitgestalde schoenen van superster Shaquille O’Neill. Maatje 55. Formaat mammoettanker! Shaq zelf is met zijn 2,16 meter ook moeilijk over het hoofd te zien…
De souvenirshops tegenover ons hotel voelen het einde van de World Cup in Orlando naderen. T-shirts en andere WK-attributen worden al afgeprijsd.
MORGEN DEEL 15: Escobar moet discotheekbezoek met de dood bekopen.
