Thuis voor de buis: dag 20

Leven of dood

Ik heb de beelden inmiddels al talrijke keren teruggezien. Maar hoe vaak ik ook kijk, ze geven mij geen overduidelijk uitsluitsel. De twijfel blijft bestaan. Maakte Arjen Robben nou een Schwalbe of niet? Penalty, ja of nee? Vanuit welke camerapositie je het ook bekijkt, 100 procent zekerheid geven de beelden niet. Hoeveel herhalingen je ook krijgt voorgeschoteld, vanuit de ene hoek beoordeel je een situatie vaak anders dan vanuit de andere. Die superslomo’s maken het vellen van een juist oordeel er al helemaal niet makkelijker op.
Er is licht contact. De rechter voet van Marquez beroert de linkerschoen van Robben. Diens duik is overdreven. Maar dat Robben gretig tegen het gras gaat en lachend dank je wel zegt, moet feitelijk alleen Marquez zich aanrekenen.  Dat valt noch Robben noch de Portugese scheidsrechter Proença aan te rekenen. Het was gewoon oerstom wat Mexico’s meest ervaren speler in een opwelling deed. Robben kon bij de achterlijn geen kant op, liep juist weer weg van de goal. Tja, en dan blijven er altijd moralisten bestaan die prevelen over (on)sportiviteit in dit soort verhitte situaties. Maar ja, we zijn wel bezig met een WK, hè. Het gaat om leven of dood… 
Bovendien gaat alles zó snel dat de flinterdunne scheidslijn tussen overtreding, ongelukje of fopduik met het blote oog uiterst moeilijk waar te nemen is. Laat staan hoe moeilijk het voor een scheidsrechter moet zijn om in een fractie van een seconde een oordeel én een passende strafmaat te vellen. Dat er voordien al sprake was van enkele twijfelgevallen, kan best meespelen. Een optelsommetje is vaak snel gemaakt. Ook voorgeprogrammeerde scheidsrechters zijn slechts mensen, zij kunnen zich best eens vergissen.
Desondanks kan ik me de teleurstelling bij de Mexicanen goed voorstellen. Je leeft met ze mee. De woede bij de toch al licht ontvlambare coach Miguel Herrera is begrijpelijk. De arbitrage was zijn ploeg tijdens dit toernooi nou niet bepaald gunstig gezind. Het begon voor de Mexicanen met twee ten onrechte afgekeurde goals tegen Kameroen. Tegen Kroatië werd El Tri een zuivere strafschop (hands) onthouden, volgens Herrera betrof het zelfs twee ‘gemiste pingels’. 
De Arbitrale dwalingen spelen hoe dan ook mee en oefenen directe invloed uit op het verloop van het WK. Had Mexico in de groepsfase drie keer meer gescoord, dan was het groepswinnaar geworden en niet als tweede geëindigd achter Brazilië. In dat geval was Marquez helemaal niet op Robben gestuit… Bosnië-Herzegovina en Ivoorkust kenden eveneens weinig meeval. Doordat de Nieuwzeelandse scheidsrechter een zuivere goal van Dzeko tegen Nigeria onjuist als offside beoordeelde, stonden de Bosniërs zelf al na twee groepsduels definitief buitenspel. Een dubieuze late strafschop bracht Griekenland ten koste van Ivoorkust naar de tweede ronde. Ook de eerste helft bij Frankrijk tegen Nigeria kende gisteren weer een twijfelgevalletje. 
Laten we overigens niet vergeten dat het Nederlands elftal tijdens dit toernooi zelf al twee keer ernstig benadeeld is geweest. De penalty’s die Oranje tegen Spanje en Australië tegen kreeg verdienden allebei het predicaat uiterst twijfelachtig. Tegen Mexico zat het nu toevallig eens mee.
Om quitte te spelen houden we zelfs nog één penalty tegoed. Ik zou zeggen, laten we die maar bewaren voor in de finale. Huntelaar weet er wel raad mee.

banner eac WK Speelschema

Rob Kruitbosch
Aanmelden nieuwsbrief
Cookieinstellingen