Thuis voor de buis: dag 25

Hup Holland hup!

Derde of vierde. Het schijnt in financieel opzicht het een en ander uit te maken. Maar of het Nederlands elftal vanavond nou wint of verliest in de troostfinale, het heeft hoe dan ook boven verwachting gepresteerd op dit WK. Oranje kan met opgeheven hoofd thuiskomen. Daar zal een eventuele nederlaag tegen de op revanche beluste Brazilianen weinig aan veranderen. Nou ja… tenzij het natuurlijk 7-1 wordt en onze helden ten overstaan van de hele wereld tot op het bot vernederd worden. Een pak slaag van dergelijke omvang maakt heel veel kapot. Zo’n vernedering kan de stemming in een land snel doen omslaan, zo weten ze inmiddels in Brazilië als geen ander. 
In het WK-gastland raken ze nooit meer uitgepraat over de ongenadige wijze waarop de oppermachtige Duitsers afgelopen dinsdag huishielden in Belo Horizonte. Deze hedendaagse variant van de Blitzkrieg legde meer dan 200 miljoen mensen in één keer het zwijgen op. Het feest was voorbij voordat de Brazilianen hun afsluitende polonaise konden inzetten. Zonder wonderkind Neymar en aanvoerder Thiago Silva maakte de torenhoge WK-favoriet een armoedige indruk. De hoog geloofde Goddelijke Kanaries renden als kippen zonder kop over het veld. De immense druk had een verlammende uitwerking op hoofd en benen. Daarom lijkt het onwaarschijnlijk dat Fred vanavond wel met scherp zal schieten, als coach Scolari zijn falende aanvalsleider tenminste nogmaals blootstelt aan de hoon van het morrende volk. Ach, en die Hulk. Vijftig miljoen betaalde Zenit Sint-Petersburg in 2012 voor de beste tuimelaar van deze Copa. Van de gretigheid waarmee deze mannetjesputter op voetbalschoenen bij elke gelegenheid die zich voordoet kermend ter aarde stort, kan zelfs Arjen Robben nog veel opsteken. En dan die arme David Luiz, zijn tranen sneden door ieders ziel. De hele wereld leed mee met zijn verdriet. Als Paris Saint-Germain voor zo’n gevoelige jongen 45 miljoen euro over heeft, hoeveel moeten Ron Vlaar en Stefan de Vrij dan wel niet waard zijn? 
Nee, dan Nederland. Onze vermaarde Hollandse school sloot weliswaar al dan niet tijdelijk de deuren, de grootste verdienste van meester Van Gaal is toch wel dat hij zijn leerlingen boven zichzelf liet uitstijgen. Het systeem en de positionering van de pionnen deed elke tegenstander veel pijn. Of dat nou gebeurde in strijd met onze denkbeelden over voetbal, doet niets ter zake. Op een WK gaat het om de winst, niet om de schoonheidsprijs. In die optiek bekeken haalde de bondscoach méér dan het maximale uit zijn spelersgroep. Het rendement was bijna optimaal. En winnende trainers hebben nou eenmaal altijd gelijk, zo wil het gezegde ons doen geloven. Naïviteit heeft plaatsgemaakt voor zakelijkheid. Verdedigen is een uiterst succesvolle manier van aanvallen gebleken. En als het dan op sommige momenten een klein beetje meezit en je in het goede schema terechtkomt, kent een WK tegen alle sombere voorspellingen in al gauw een ongekend succesvol verloop.  
Nederland spreekt weer een woordje mee op het mondiale voetbalpodium. Hopelijk kan Van Gaals opvolger Guus Hiddink er een passend vervolg aan geven op weg naar het Europees kampioenschap over twee jaar in Frankrijk. Ondanks het gejammer over het bedroevende niveau van de Eredivisie en blamerende optredens van Nederlandse clubs in Europees verband, blijft het toch elke keer weer verbazingwekkend hoe zo’n klein landje steeds opnieuw bovengemiddeld getalenteerde voetballers aflevert.
De Vrij (22), Martins Indi (22), Veldman (22), Kongolo (20), Blind (24), Wijnaldum (23), Clasie (23), Depay (20) mochten in Brazilië al aan het grote werk ruiken. In Nederland staan toppers in spé als Rekik (19), Klaassen (21), Maher (20), Ebecilio (20), Vilhena (19), Promes (22) en Boëtius (20) te popelen om in de voetsporen te treden van Arjen Robben, Wesley Sneijder of Robin van Persie. Oranje onder 17, de volgende aanstormende generatie, stond in mei ook niet voor niets de finale van het Europees kampioenschap. 
Voetballend Nederland hoeft de toekomst niet zo somber in te zien. Met de nieuwe lichting internationals kan Oranje de komende jaren prima vooruit en hoeft het internationaal zeker geen gek figuur te slaan. Hup Holland hup!
Rob Kruitbosch
Aanmelden nieuwsbrief
Cookieinstellingen