Huilen met de pet op op Berg en Bos
De vaststelling dat geen enkel eerste elftal van een voetbalvereniging uit de regio op de drempel van 2015 de eerste plaats bekleedt in de afdeling waar ze uitkomt, kan door de direct betrokkenen met schouderophalen worden afgedaan. Zo verontrustend zijn de cijferlijsten van de meeste Apeldoornse clubs halverwege het seizoen helemaal niet. De kerstrapporten ogen meer dan behoorlijk. WSV, Columbia, Beekbergen, Alexandria en TKA doen ‘gewoon’ mee in de strijd promotie. In drie delen maakt www.apeldoorn.nieuws.nl de tussentijdse balans op. Vandaag deel 3: de vele blauwtjes van de Blauwen.
In het verleden behaalde resultaten bieden geen garanties voor de toekomst… Bij AGOVV kunnen ze erover meepraten, ze kunnen er boeken over vol schrijven. Wat alleen al in de afgelopen dertig maanden bij Apeldoorns meest succesvolle, meest aansprekende, meest spraakmakende en tegelijkertijd meest verguisde club gebeurde, zou de makers van de gemiddelde docusoap tot spontane verrukking drijven. Na het faillissement van de proftak hing ook het voortbestaan van de moedervereniging lang aan een zijden draadje. De bijna 102-jarige overleefde. De overgang naar het zaterdagvoetbal pakte goed uit. De promotie van de hoofdmacht naar de derde klasse leken de eerste voorzichtige tekenen van sportief herstel in te luiden.
Kwaliteitsinjectie
In die derde klasse stelt de promovendus zwaar teleur. AGOVV is vooralsnog grootste tegenvaller op de Apeldoornse velden van het huidige seizoen. En dat terwijl het er op Berg en Bos begin september juist zo veelbelovend uitzag. De selectie had een op het eerste oog welkome kwaliteitsinjectie gekregen. Na vier speeldagen voerden de Blauwen zowaar de ranglijst van de derde klasse B aan. Met het vertrek van ‘motor’ Sonny Bosz, die zijn werkzaamheden voor Vitesse niet kon combineren met zelf voetballen, en de langdurige blessures van routinier Remon de Vries en topscorer Yuri Brentjens zette het verval in volle hevigheid in.
Wanneer de ploeg van trainer Fred van Zutphen vanaf eind januari niet gauw wedstrijden gaat winnen stevent ze regelrecht af op degradatie. Op 4 oktober boekte AGOVV in de thuisbeurt tegen EFC ’58 zijn laatste zege. Wat sindsdien volgde was een beschamende reeks van zes nederlagen en twee gelijke spelen. Van Zutphen geeft een koninkrijk voor een scorende spits, zo stond begin november te lezen op de website van de club. De AGOVV-coach zou misschien eerst eens kunnen beginnen om zijn verdediging dusdanig neer te zetten zodat ze niet wekelijks open huis houdt.
De maat vol
Door de tegenvallende resultaten en het matige spel begint de ontevreden achterban zich langzaam maar zeker te roeren. Voor een verontrust clublid is de maat ondertussen vol. De AGOVV’er in kwestie kon het geploeter van zijn Blauwen niet langer meer aanzien en vroeg onlangs na de wedstrijd tegen DSV ’61 of Jan de Ruiter, de in Apeldoorn woonachtige oefenmeester van de koploper uit Doornspijk, het niet zou willen overnemen van Van Zutphen.
In het naderende voorjaar zal er hoe dan ook heel veel moeten verbeteren op Berg en Bos.