COLUMN TUSSEN BERG EN BOS: Acceptatievermogen

Het zou misschien voor de hand liggen om wat dieper in te gaan op alle ophef die de mogelijke huisvesting van asielzoekers in Apeldoorn veroorzaakt. Het lijkt me verstandiger om me daar maar niet de vingers aan te branden. Over dat uiterst delicate onderwerp valt binnen afzienbare tijd nog meer dan genoeg te melden, vrees ik. Het moet eerst uit de hand lopen alvorens kortzichtige gemeentebestuurders hun ogen openen. Zo gaat het helaas wel vaker in ons prachtige land.

Om heel eerlijk te zijn ben ik wel klaar met die asielzoekers. Hó, ik trap maar meteen zelf op de rem voordat iemand anders het doet. Wat ik bedoel te zeggen, is dat ik het wel een beetje gehad heb met al die hartverscheurende verhalen op tv en in de krant. Je zult anno 2015 in Nederland maar bejaard zijn, zorg nodig hebben of door je werkgever op straat worden gezet. Wat dat soort kwetsbare groepen overkomt lijkt veel minder belangrijk dan het wel en wee van die almaar in omvang toenemende groep getraumatiseerde stakkers die vanuit oorlogsgebieden hier ver vandaan naar ons land gesmokkeld wordt.

Iedereen verdient een aangenaam leven. Zonder uitzondering. Waar ze vandaan komen, moet helemaal niets uitmaken. In één woord fantastisch hoe de hele goegemeente zich druk maakt om een bed, een bad en brood voor uitgehongerde en uitgeprocedeerde vreemdelingen. Jammer alleen dat ‘we’ tegelijkertijd wel erg makkelijk voorbij gaan aan het steeds toenemende aantal Nederlandse staatsburgers dat in eigen land door het regime Rutte tot op het bot toe wordt uitgekleed. Waarom verdient de één wél een waardig bestaan en worden anderen kapot bezuinigd? Ik kan het maar beter achterwege laten om te suggereren dat onze overheid eigen landgenoten als stront behandelt, een onbetamelijk luchtje kleeft er hoe dan ook aan.

Ja, je moet vandaag de dag verdraaid flink uitkijken bij wat je schrijft. Je moet extra goed op je woorden letten, alles wat je zegt uiterst zorgvuldig afwegen. Je hoeft per ongeluk maar een punt of een komma verkeerd te zetten of je loopt al het risico dat iemand zich gediscrimineerd voelt. Bijna alles wordt aangemerkt als zijnde racistisch, zelfs al is het helemaal niet zo bedoeld. Joh, je moet eens weten wat ik als klein jochie allemaal over me heen heb gekregen vanwege al het overgewicht dat ik jarenlang met me meedroeg. Gelukkig had ik het bijkomende voordeel dat ik al over een dikke huid beschikte, maar kwetsende opmerkingen zijn in zo’n geval blijkbaar niet kwetsend genoeg. Kwetsen kwetst kennelijk in Nederland alleen maar wanneer het samenhangt met religie, afkomst of huidskleur.

Privileges moeten tenslotte ergens op gebaseerd zijn. Helaas slaan we zoals wel vaker behoorlijk door in ons veel te tolerante land. Onschuldige opmerkingen worden compleet uit hun verband gerukt en krijgen een hoogst explosieve lading. Mentaliteits- en klimaatveranderingen doen de samenleving weinig goeds. De gevaarlijke toename van het aantal stormen in glazen water moet zo langzamerhand niet alleen het KNMI en Meteoconsult ernstig zorgen baren. Verontwaardiging over futiliteiten begint steeds belachelijkere vormen aan te nemen. We mogen in Nederland zo langzamerhand niks meer zeggen.

Bij Go Ahead Eagles kunnen ze meepraten over hoe droevig het gesteld is met het acceptatievermogen in onze door en door verrotte maatschappij. Ik ben blij dat die arme Giliano Wijnaldum het nog kan navertellen. De verdediger van de eredivisievoetbalclub uit Deventer werd vorige week in aansluiting op de wedstrijd tegen FC Twente racistisch bejegend door zijn eigen supporters. Vanzelfsprekend nam het verontwaardigde Eagles-bestuur op de website van de club meteen afstand van het ontoelaatbare gedrag van liefst vier onverlaten die de broer van international Georginio naar het leven stonden. Zulk tuig mag aan de schandpaal genageld worden. Zonder aanziens des persoons. Het betreft immers maar voetbalsupporters, het laagste van het laagste wat iemand in Nederland kan zijn. Als aanwezige bij de bewuste wedstrijd bevreemdde mij het meest dat die heldhaftige stewards niet optraden toen direct na het laatste fluitsignaal de emoties langs het veld al behoorlijk opliepen.

Het deed me in elk geval deugd om te lezen dat het slachtoffer geen blijvend letsel of enge ziektes aan de aanranding heeft overgehouden. De hoogst explosieve mix van bedroevende resultaten, alcohol en verdovende middelen leidt ertoe dat in Deventer een groep supporters van de club voor eigen rechter speelt, zo openbaarde de Eagles-watcher later in de week in De Stentor. Met dergelijke onvriendelijke broeders kun je dus maar beter geen ruzie krijgen. Gelukkig kon Wijnaldum eergisteren in De Kuip alweer ouderwets schitteren. Na die verrassende 1-0 overwinning van de Deventenaren bij Feyenoord sloot iedereen hem en zijn ploeggenoten weer juichend in de armen. Enig opportunisme is vermeende racisten niet vreemd.

Vanzelfsprekend ligt het ook niet aan de spelers dat Go Ahead Eagles het eredivisieschap via de nacompetitie dreigt te moeten veiligstellen. Het is al erg genoeg dat zulke ideale schoonzonen zoveel kritiek krijgen. Wat zich na dat treurspel tegen FC Twente al dan niet op die parkeerplaats tussen Wijnaldum en zijn belagers heeft afgespeeld, daar kan ik niet over oordelen. Ik ben er niet bij geweest. Als er niet toevallig een verslaggever van De Telegraaf was langsgelopen, dan had niemand ooit geweten dat er stront aan de knikker was. Tsja, en als de krant van wakker Nederland iets signaleert, dan moet het wel op waarheid berusten natuurlijk. Goed ook dat de voorzitter van Go Ahead Eagles ten overvloede benadrukte dat Wijnaldum zelf niets gedaan of gezegd heeft. Zeg nou zelf: wie durft te twijfelen aan de woorden van de oprechte voorzitter van Go Ahead Eagles?

Een dag na de laffe aanval op Wijnaldum zag ik toevallig ook het beloftenelftal van de Eredivisieclub uit Deventer aan het werk tegen ADO Den Haag. Waarom verbaast het mij nou niet dat ik in het wedstrijdverslag op de website van Go Ahead Eagles geen letter teruglas over waarom een Eagles-speler op last van de scheidsrechter voortijdig gewisseld moest worden? Want wie denkt dat aan de verkeerde kant van de IJssel alleen supporters beschikken over korte lontjes, die kan ik meteen uit z’n dromen helpen, die zit goed mis. Bij de Eagles-speler in kwestie leefden ongetwijfeld geen racistische motieven toen hij zijn Haagse opponent wilde aanvliegen, maar toch… Een keurige club als Go Ahead Eagles zou dergelijk gedrag van spelers niet moeten tolereren. Jongens van rond de twintig jaar die in het shirt van een profclub tegen een bal of een tegenstander aantrappen bezitten immers een voorbeeldfunctie. Zo is het toch? Wijzen de integere hoeders van onze democratie daar niet altijd zo plechtig op?

Het is eenvoudigweg nooit goed. We bekijken alles veel te zwartwit. Alhoewel, al te snel grijs kunnen Nederlanders beter ook maar niet worden. Wie door onvoorziene omstandigheden grijs, invalide of werkloos wordt, wordt in ons paradijs van bed, bad en brood namelijk pas écht aan z’n lot overgelaten.

RK

Aanmelden nieuwsbrief
Cookieinstellingen