Door Rob Kruitbosch
De bestuurders van beide verenigingen zijn eensluidend. Wil Apeldoorn-Zuid in de toekomst een woordje meespreken op voetbalgebied, dan biedt het samengaan van Columbia en Apeldoornse Boys een kans voor open doel. Zelfstandig kunnen beide clubs misschien ook best overleven. Met één grote voetbalvereniging van meer dan duizend leden scoort Zuid beduidend hoger, zo oordelen de beleidsmakers. Kwantiteit bevordert de kwaliteit. ‘Wij’ en ‘zij’ moeten daarom ‘ons’ worden.
Gezamenlijk problemen te lijf, want samen sta je nou eenmaal sterker. Of het daadwerkelijk in 2020 tot een samensmelting van beide clubs komt? De voorzet is inmiddels gegeven. De leden hoeven de bal alleen maar in te koppen… Verleden. Heden. Toekomst. Vooral het laatste. Het houdt de gemoederen volop bezig sinds Columbia en Apeldoornse Boys medio april hun plannen lanceerden. Gezond verstand en rationeel denken staan tegenover sentimenten en emoties. De priemende vraag luidt: hoe gaan beide clubs zich de komende jaren manifesteren? Gaan ze op de huidige voet verder en blijven ze elk afzonderlijk genoegen nemen met een rol in de marge? Of bundelen ze de krachten? Komt het over vijf jaar tot de oprichting van een krachtige, levensvatbare en dynamische vereniging die behalve sportief ook op sociaal-maatschappelijk vlak een rol van betekenis speelt? Zeg maar een ‘FC Apeldoorn-Zuid’, dat serieus tegenwicht kan bieden aan csv Apeldoorn, WSV en Robur et Velocitas, andere voetballende ‘grootmachten’ ter plaatse. “Wij kunnen de komende 30 jaar wel blijven dooremmeren, maar dan zal je zien dat we langzaam verder afzakken. Dat is niet erg, maar wel zonde”, spiegelt Columbia-voorzitter Eddie Zeën voor wat zijn club mogelijk te wachten staat wanneer het niet tijdig actie onderneemt. Het opzetten van een een-tweetje met Apeldoornse Boys brengt beide clubs te langen leste verder, zo is de mening die Zeën deelt met zijn Boys-collega Ton Heerts.
Wat begon met wat voorzichtig wederzijds aftasten op het gebied van de gezamenlijke jeugd, mondde uit in een beduidend ambitieuzer project: ideeën voor een heuse voetbalfusie! Zeën doet uit de doeken hoe het balletje precies is gaan rollen. “De eerste aanzet is gegeven door de voetbalmensen. Bob Oonk en Edward Sturing hebben zitten brainstormen. In eerste instantie ging dat over de kwaliteit van onze jeugdteams, niet eens over een fusie. Het niveau van onze elftallen is te laag. De piramide is te mager. Wat kunnen we daar aan doen? Hoe kunnen we elkaar helpen? Hoe houd je de jeugd bij de club? Als je gaat samenwerken, kijk je naar hoe je het niveau van het voetballen in Apeldoorn-Zuid kunt verhogen. Toen luidde de conclusie al gauw dat je dan het beste één grote club kunt vormen.”
Verdere gesprekken volgden. Sinds de jaarwisseling intensiveerde het overleg zich ook op bestuurlijk niveau. Van het een kwam het ander. Op 28 april informeerden beide clubs hun leden over zich wat zich dan toe achter de schermen had afgespeeld. “Op die avond hebben we uitleg gegeven over het hoe en waarom. En wat er daarbij van de leden gevraagd wordt. Vanuit de emotie was er weerstand, vanuit het verstand was er begrip”, blikt Zeën terug op hoe de Columbia-leden het nieuws tot zich namen. Hoe mooi de bedenkers van de plannen het hebben uitgedacht, uiteindelijk bepalen de leden zelf het verdere verloop van het proces. “Het is niet mijn vereniging, het is onze vereniging”, verduidelijkt de Columbia-voorzitter dat hij en zijn bestuur slechts uitvoeren waar de leden voor kiezen.
Voor de korte termijn is de voornaamste taak voor de wegbereiders van de voetbalfusie in Apeldoorn-Zuid om de achterban te overtuigen van de wenselijkheid van een ‘huwelijk’ tussen Columbia en Apeldoornse Boys. Alle neuzen moeten één kant op. Aansluitend moeten de leden van beide clubs zich er over buigen. De beslissende stem ligt bij de ledenvergaderingen. De leden kunnen op 18 juni stemmen vóór het verder uitwerken van de samenwerking tussen Columbia en Apeldoornse Boys tot een fusie. Wanneer de leden ‘ja’ zeggen gaan ze akkoord met het instellen van een onafhankelijke commissie die het plan van aanpak maakt voor de komende jaren. Deze commissie is een stuurgroep die een voorstel maakt op onderdelen (plek, kleuren, financiën, accomodatie etc.) en het voorstel aan de besturen voorlegt voor akkoord van de leden. “Als de één het niet doet, gaat het niet door. Dat zou jammer zijn. We houden alle twee de paden open. Beide paden moet je goed afdekken, want je kan niet op één paard wedden”, aldus Zeeën. Uit één specifieke reactie tijdens de voorlichtingsbijeenkomst van 28 april put de Columbia-voorzitter goede moed dat zijn achterban er terdege van doordrongen is wat er op het spel staat. “Op die avond hield één van onze leden, die al 65 jaar lid is van Columbia, een betoog. Hij zei: dit gaat om de toekomst van mijn kleinkinderen, zij moeten over 20 jaar in Apeldoorn Zuid nog kunnen voetballen. Geef ze de kans.”