COLUMN TUSSEN BERG EN BOS: Proud to be in Apeldoorn

Nog een paar nachtjes slapen, dan is het zover. Dan gaat Apeldoorn zich voor het oog van de wereld presenteren als speelstad bij het WK beachvolleybal. Dan wordt onze geliefde woonplaats bekend tot in de verste uithoeken van onze aardbol. Dankzij het beachvolleybal kan de Veluwe zich handenwrijvend opmaken voor de komst van toeristen uit alle denkbare windstreken. Of niet soms? Of zal het in de praktijk wel meevallen met de impact van dat hele circus? Zal het niet zo’n vaart lopen?

Zeg nou zelf, het is best geinig dat ‘s werelds beste beachvolleyballers en beachvolleybalsters uitgerekend in Apeldoorn hun tenten opslaan. Maar om nou te zeggen dat ik er als Apeldoorner opgewonden van raak of wakker van lig. Nee, niet echt. Slapeloze nachten heb ik er niet van en die zal ik er met zekerheid ook niet van krijgen. Het overgrote deel van de plaatselijke bevolking wordt er ook niet warm of koud van, zo lijkt me. Van WK-koorts merk ik weinig.

Met een WK beachvolleybal zònder Apeldoorn als speelstad had de gemiddelde Apeldoorner denk ik ook best kunnen leven. Het is dat Nederland dit jaar de organisatie van het mondiale eindtoernooi kreeg toebedeeld, anders had ik waarschijnlijk niet eens geweten dat er een WK beachvolleybal zou worden afgewerkt. De kreet ‘Proud to be in Apeldoorn’, zoals oversized spandoeken ons dezer dagen vanaf gevels toeschreeuwen, vind ik daarom lichtelijk overdreven. Waar moeten we trots op zijn dan? Dat ons gemeentebestuur weer eens tonnen aan gemeenschapsgeld in een bodemloze put kiepert om zelf te kunnen scoren? Of hoe moet ik het anders zien? Want meer dan het zoveelste gemeentelijke prestigeproject is dat hele WK niet. Plaatselijke sportclubs worden er geen cent beter van. Als de nalatenschap nou eens zou bestaan uit enkele moderne sportaccommodaties. Maar nee hoor, zelfs dat niet.

Ik vind het met dat beachvolleybal een beetje hetzelfde als met vrouwenvoetbal. Ook zo’n modegril. Nou ‘onze’ Oranje leeuwinnen zich hebben gekwalificeerd voor het WK in Canada, wordt iedereen ineens geacht vrolijk mee te brullen. Natuurlijk, het is hartstikke leuk voor die meiden dat ze zich op het allerhoogste podium mogen meten met de wereldtop, maar wil dat meteen zeggen dat het het aanzien waard is? Ik vind van niet, het kan mij niet bekoren. Verder niets ten nadele van vrouwen die voetballen hoor, ze moeten vooral doen wat ze leuk vinden. Naar mijn onbescheiden mening zal vrouwenvoetbal toch altijd een slap aftreksel blijven van mannelijk voetbal.

En daar kunnen die enthousiaste dames verder helemaal niets aan doen, dat heeft overduidelijk fysieke oorzaken. Hoe zeer ze hun best ook doen en hoe fanatiek ze hun sport beleven, er zit domweg minder power en dynamiek in dan bij de mannen. Zelfs de grootste propagandist van het vrouwenvoetbal verandert daar niets aan. Anderen mogen er uiteraard anders over denken, als kijkspel is het toch zeker drie keer niks. Ik durf mezelf wel een behoorlijke voetballiefhebber te noemen. Maar midden in de nacht een WK-duel van Oranje live bekijken? Nee, dank je. Zelfs niet met Jürgen Schefczyk als co-commentator bij Eurosport. Daar sta ik niet voor op, laat staan dat ik er voor wakker blijf. Ik val er wél bij ín de slaap, vrees ik, maar ja, dat is weer een heel ander verhaal.

We hebben er in dit prachtige land vaak een handje van iets mooier te maken dan dat het is. Wat moet je nou met iemand die in de krant schrijft dat mannen nog jaren nodig hebben om te wennen aan voetballers van het andere geslacht? Of dat het vrouwenvoetbal meer publiciteit verdient omdat Oranje toevallig meedoet aan het WK? Wát een onzin! Als dat vrouwenvoetbal dan echt zoveel spektakel biedt, waarom worden wedstrijden in Nederland dan hooguit bezocht door een handjevol familieleden en bekenden? Er zal toch wel een reden bestaan voor dat die BeNe League niet aansloeg en sponsors niet stonden te dringen. Dat zal niet voor niets komen. Voetballiefhebbers, mannen en potentiële geldschieters zijn natuurlijk niet compleet achterlijk, hoewel ze wél vaak zonder schroom zo neergezet worden .

Bij een sport als volleybal bijvoorbeeld is een confrontatie tussen vrouwen misschien juist wel leuker om te zien dan een onderonsje van het ‘sterke geslacht’. De hoeveelheid rally’s zorgt voor meer actie en spanning dan het soms hersenloze gebeuk van een stelletje spierbundels van een metertje of twee boven N.A.P. Het EK volleybal voor vrouwen, waarbij Omnisport in september onderdak verleent aan drie groepsduels van Oranje, vind ik daarom weer wél een evenement om naar uit te kijken. Daarmee kan onze zelfbenoemde volleybalhoofdstad van Nederland wél prima voor de dag komen.

Maar goed, eerst krijgen we die zesdaagse beachparty op het Marktplein. Ik ben reuzenbenieuwd wat die gaat brengen. Als wethouder Stukker in al zijn wijsheid suggereert dat het feest Apeldoorn zes tot zeven ton oplevert, vraag ik me af waarop de wethouder dat optimisme baseert. Klagende winkeliers in het centrum laten wel andere geluiden horen. Je zult door het verplaatsen van de markt maar drie zaterdagen achtereen een marktkraam van ander voor je deur krijgen. Tel maar uit je winst. Ter compensatie voor gederfde inkomsten hoeven die winkeliers vast en zeker niet bij de wethouder aan te kloppen. Daar heeft het gemeentebestuur geen boodschap aan.

Ach, en voor het geval de gemeentekas na het opmaken van de WK-eindafrekening kampt met een gat van een paar ton, dan hebben burgemeester en wethouders in elk geval op kosten van de belastingbetaler enkele genoeglijke momenten beleefd op ereterrassen en in VIP-tenten. Het WK moet immers wel een feest worden!

RK

Aanmelden nieuwsbrief
Cookieinstellingen