Door Rob Kruitbosch
De verrichtingen van alle deelnemers aan het WK beachvolleybal worden via alle mogelijke mediakanalen belicht. Maar wat voeren WK-deelnemers nu uit wanneer er géén training of wedstrijd op het programma staat? Apeldoorn.nieuws.nl kwam tot de ontdekking dat sommigen hun vrije uren op geheel eigen wijze benutten. Onze verslaggever ging dinsdagmiddag in Apeldoorn aan de wandel met het Cubaanse duo Martinez en Flores en kwam terecht bij een tandheelkundige praktijk aan de Soerenseweg.
In Poule F trof het Cubaanse duo het niet. Leila Consuelo Martinez Ortega en Lianma Flores Stable, zoals de donkere atletes voluit heten, begonnen het toernooi zaterdag met een 2-0 (21-17, 23-21) nederlaag tegen de Braziliaansen Barbara en Agatha. Zondag was ook het Amerikaanse tweetal Day en Kessy (2-0: 21-13, 21-13) te sterk voor beide Habaneras. Pas in hun laatste poulewedstrijd tegen de Mexicaansen Candales en Rios kon dan eindelijk de eerste WK-zege worden bejubeld: 2-0 (21-15, 21-15). Afgezien van een training hoefden de dames dinsdag al niet meer in actie te komen. Tsja, en wat doe je dan als sportvrouw uit Cuba in Apeldoorn? Juist ja, je gaat naar de tandarts…
Bij de eerste ontmoeting in de hal van het stadhuis is er sprake van enige verbazing. De Cubaanse volleybalsters zijn wel nieuwsgierig naar waar zich hun gesprekspartner de beginselen van hun moedertaal eigen heeft gemaakt. “Donde aprendiste hablar el Español?” Communiceren in het Spaans is mooi meegenomen. Hun rugzakken zitten vol met sportkleding en caps die ze tegen een kleine vergoeding van de hand doen. Ooit pikten Cubaanse deelnemers aan het Dynamotoernooi rollen wc-papier mee uit de toiletten van de Dynamohal vanwege de hoge nood op hun socialistische eiland. Ruim twintig jaar na dato houden sportlieden uit het Caribische arbeidersparadijs er nog altijd handeltjes op na om een extra zakcentje te verdienen.
Nadat is geïnformeerd naar de gesteldheid van wederzijdse bekenden uit het Cubaanse volleybal, is het ijs snel gebroken. Alhoewel, wanneer de dames zich niet veel later bij Claudio’s ijssalon in het voormalige postkantoor aan de Deventerstraat te goed doen aan een riante bak ijs, denken ze toch eventjes met weemoed terug aan thuis. Het Nederlandse ijs smaakt wel, maar legt het toch af tegen de helados van Coppelia uit hun woonplaats. Bij de Kijkshop kijken ze hun ogen uit. Met name de uitgestalde smartphones en digitale fotocamera’s mogen zich op bijzondere aandacht verheugen. In Cuba is de laatste jaren weliswaar veel verbeterd, zó’n uitgebreid aanbod aan hoogwaardige communicatieapparatuur is in hun vaderland niet te koop. En zeker niet voor zulke schappelijke bedragen.
Martinez en Flores wandelen op hun vrije dag allerminst doelloos rond op de Hoofdstraat. Leila wijst op het schermpje van haar telefoon aan wat de bestemming is van de zwerftocht door de Apeldoornse binnenstad. De sweurensoewej, probeert ze de straatnaam uit te spreken. Een tandartsenpraktijk. Vlakbij de Grande Iglesia. Tussen een teatro en een restaurante chino. Fluitje van een cent. Apeldoorn in een notendop. De Grote Kerk. Orpheus. Het Chinees restaurant. En een tiental minuten later staan we op de stoep bij TandCare aan de sweurensoewej , ofwel de Soerenseweg.
Nee, kiespijn hebben ze niet gekregen van hun verblijf in De Cantharel. Martinez, zelf studente tandheelkunde, en Flores gaan buurten bij Ruslan Bosch. De Cubaanse tandarts werkt sinds september 2014 in Apeldoorn en is een oude bekende van het beachvolleybalduo. De wereld is klein, zo blijkt maar weer eens. Sport verbroedert. Het WK beachvolleybal bewijst het.