COLUMN TUSSEN BERG EN BOS: Van Pandurii Targu Jiu tot Al-Dhafra…

Voor een doorgewinterd voetbalfanaat zoals ik gelden de zomermaanden als een topperiode. Juist wanneer de competities stil liggen valt er gek genoeg een heleboel te beleven langs de lijn. Zoals elk jaar brengt de aanloop naar het nieuwe seizoen namelijk weer een omvangrijk contingent aan profclubs uit binnen- en buitenland naar de regio rondom Apeldoorn. 2015 vormt daarop geen uitzondering. Bijna elke middag of avond valt er wel ergens in de buurt een leuke pot voetbal te bezoeken. Met zekere regelmaat zet ik daarom koers naar Garderen, Terwolde, Putten, Loenen of Arnhem-Schuytgraaf.

De afgelopen drie weken zag ik Go Ahead Eagles, FC Utrecht, Heerenveen, Vitesse, Heracles, ADO Den Haag, FC Volendam en Excelsior al live in actie. Van over de grens kwamen KV Oostende, Panathinaikos, PAOK Saloniki, Europa League-finalist Dnipro Dnjepropetrovsk, Istanbul Başakşehir FK hun voetbalkunsten vertonen. O ja, en dan mag ik Pandurii Targu Jiu vooral niet vergeten. De nummer negen van de Roemeense Liga I had de idylle van het Loenense Lonapark uitgekozen om zich op te laden voor het aankomende voetbaljaar. Da’s geen alledaagse kost, dat soort clubs komt niet al te vaak in onze eigen achtertuin een balletje trappen. Een gedegen voorbereiding is het halve werk!

De komende dagen komen ook Cardiff City, het Israëlische Hapoel Ironi Kiryat Shmona, AZ en het vreemdelingenlegioen van Lierse SK even buurten. Zelfs vanuit de woestijn strijken de clubs al in ons eigen Veluwse zand neer. Jammer genoeg moet ik vrijdag de kraker AZ tegen Al-Wasl in Putten laten schieten. Maar wanneer op vrijdag de 31e met Al-Dhafra een andere topclub uit de Verenigde Arabische Emiraten op het veld van Veluwse Boys acte de présence geeft tegen FC Oss, hoop ik wel van de partij te zijn. Zo’n spektakel wil ik natuurlijk voor geen goud missen.

Het fijne van al die oefenpotjes is dat het er niet zo opgefokt aan toe gaat als bij de haast militaristisch uitgevoerde operaties waartoe competitiewedstrijden in onze Eredivisie en Jupiler League zijn verworden. Nóg niet, althans. Je kunt er gewoon heerlijk ongedwongen naar voetballen kijken. Zoals het hoort. Het weer is bijna altijd aangenaam. Je kunt lekker in T-shirt en korte broek langs de kant staan. Spelers zijn prima benaderbaar, doen niet moeilijk wanneer ze worden gevraagd om te poseren voor een foto of een handtekening te zetten. Gemoedelijkheid overheerst.

Ik vind het bovendien wel grappig wanneer ik in Garderen of all places twee jongens tegenkom naast wie ik enkele weken eerder in Vilnius op de tribune zat bij de EK-kwalificiatiewedstrijd Litouwen tegen Zwitserland. Het aanhoren van de sterke verhalen van een bakker uit het Oost-Vlaamse Appelterre, die vier uur in de auto zat om zijn favoriete club Club Brugge aan het werk te zien, werkt eveneens goed op de lachspieren. Terwijl een beetje bijkletsen met de nieuwe trainer van csv Apeldoorn altijd interessante nieuwigheden aan het licht brengt. Meelijden met clubmascottes die bij temperaturen van boven de 30 graden in een dik pak kruipen, hoort er ook helemaal bij. Ja, je komt in de zomer heel wat vreemde vogels tegen langs de Veluwse velden.

Ondanks het informele karakter zag de afgelopen weken toch weer een aantal burgemeesters zich genoodzaakt om oefenwedstrijdjes in hun gemeenten te verbieden. Uit zogenaamd veiligheidsoogpunt worden clubs daarnaast steeds vaker gedwongen om achter gesloten deuren te spelen. Zonder publiek. Ja, ja, dan hebben de inlichtingendiensten van een gemeente ergens vage signalen opgevangen dat losgeslagen horden vandalen in hun dorp willen komen knokken. En inderdaad, wanneer De Graafschap tegen Preussen Münster gaat sparren, moeten ze zich in Varsseleder opmaken voor het uitbreken van de Derde Wereldoorlog. En laten we het over de bedenkelijke reputatie van de bloeddorstige supportersschare van Derby County maar niet hebben. In Nieuwegein en Hattem weten ze er alles van. Met zulk geteisem in aantocht is het raadzaam het zekere voor onzekere te nemen. Het maakt het volstrekt logisch dat een gemeentebestuur een dikke streep door een geplande oefenwedstrijd haalt. Of kan ik misschien beter zeggen dat het aangeeft over hoeveel kennis van zaken ze op de verschillende gemeentehuizen beschikken? Het is toch knap hoe de criminele experts van lokale overheden ‘troepenbewegingen’ doorzien van vermeende hooligans en zware misdadigers die wedstrijdjes van hun clubs in the middle of nowhere willen aangrijpen om rottigheid te schoppen.

Het onlangs in Emmen afgewerkte Europa League-duel van Go Ahead Eagles tegen het Hongaarse Ferençvaros bevestigde weer eens hoe achterlijk het er bij Nederlandse voetbalstadions aan toegaat. Echt, ze leren het nooit. En dan doel ik niet op die ideale schoonzonen vol tatoeages die in het gezellige centrum van de Drentse metropool wat wilden naborrelen met de Mobiele Eenheid en de Hongaarse gasten. Nee, ik doel op de chaos bij de toegangscontroles tot de vesting van FC Emmen. Wát een zooitje! Een schande. Onverantwoord. En nee, ik overdrijf niet. Ik stond er zelf tussen, was ooggetuige.

Als gevolg van de nogal gebrekkige organisatie misten tientallen mensen die avond de aftrap. Zelf stond ik bijna 40 minuten samengepropt in een steeds langer wordende rij. Bij een temperatuur van tegen de 30 graden geen onverdeeld pretje. Alsof het al niet warm genoeg was. Het werd steeds benauwder. De druk van achteruit de rij nam steeds meer toe. Dankzij het redelijk gedisciplineerde gedrag van de wachtenden gebeurden er gelukkig geen ongelukken. Voor hetzelfde geld waren er mensen plat gedrukt tegen hekken aan. Één verkeerde move, en de gevolgen zijn niet te overzien.

Het is werkelijk te treurig voor woorden wat bezoekers van voetbalwedstrijden in dit land zich allemaal moeten laten welgevallen. Uiteraard ben ik me er terdege van bewust dat het nooit aan stewards of politieagenten ligt wanneer er eens iets misgaat. Al was duidelijk dat er in Emmen iets niet helemaal naar behoren liep… Voor de controleurs valt het natuurlijk niet mee om meer dan twee kaartjes per minuut te scannen en te zorgen voor een soepele doorstroming bij de ingangen. Dat mogen we geenszins onderschatten. Helaas moeten er in Nederland altijd eerst mensen onder de voet worden gelopen, voordat de verantwoordelijke instanties wakker schrikken.

Blijkbaar was het nog mijn eigen schuld ook dat ik niet tijdig mijn plek op de tribune innam. Een personeelslid van Go Ahead Eagles gaf mij naderhand te verstaan dat ik maar eerder in de rij had moeten aansluiten. Ja, zo lust ik er nog wel meer. Kennelijk moet je anno 2015 als bezitter van een geldig toegangsbewijs in zo’n flutstadionnetje als dat van FC Emmen een uur uittrekken om naar de tourniquets te schuifelen. Bij aankomst ruim anderhalf uur vóór aanvang kon ik nota bene niet eens naar binnen, toen zaten de hekken nog dicht. Tsja, dan ga je van pure ellende eerst ergens een hapje eten. Dan kom je later terug. Evenals honderden anderen.

Een half uurtje eerder die hekken opengooien, had veel rottigheid en irritatie bespaart. Maar ja, dat kon kennelijk niet. Zo stond het niet in het protocol. En zeg nou zelf, waarom zouden ze makkelijk doen wanneer het ook moeilijk kan?

RK