Het afgelopen weekend begon in Spanje ´La Liga´. Voor Messi en Ronaldo en hun collega´s zit de zomervakantie er officieel op. Ook voor mij betekent de aftrap van de Spaanse voetbalcompetitie al sinds jaar en dag dat ik dan het vliegtuig pak naar het oostelijk deel van het Iberisch schiereiland. Sinds de millenniumwisseling zijn er weinig jaren geweest waarin ik de openingsdag oversloeg en niet ergens een of meerdere wedstrijden in de Primera of Segunda division live meepikte. Ook bij de start van de temporada 2015-2016 ontbrak ik niet. Tradities moeten in stand gehouden worden, ongeacht wat ze er bij Verenigde Naties van mogen denken.
Hoewel ik de afgelopen dagen in Madrid verbleef, ben ik Sinterklaas overigens niet tegengekomen. Die heiligman is dan wel goed, maar zeker niet gek. De weerjuffrouw op een van de Spaanse tv-zenders verklaarde zaterdagochtend nog wel zo opgewekt dat de temperaturen die dag omlaag gingen. Het kwik zou dalen tot ´slechts´ 32 graden. Tsja, iemand met de leeftijd van Sinterklaas haalt het vanzelfsprekend niet in z´n racistische hoofd om onder bijna tropische omstandigheden de benen te gaan strekken op de Gran Via of de Puerta del Sol. Die Madrileense zomers staan al niet bekend als een pretje. Je kunt je wel voorstellen hoe dat met een lange baard, een mijter, een tabberd en een staf moet voelen. En wie een schimmel naar buiten stuurt in zulke onmenselijke omstandigheden, krijgt meteen de dierenbescherming op z’n dak. Alsof die Pietenhaters al niet erg genoeg zijn.
Het kan ook best zijn dat onze oude kindervriend zit ondergedoken nu de VN hem steeds nadrukkelijker op de huid zitten. Justitie zal eerdaags wel een uitleveringsverzoek indienen voor de Sint. Dan kan het Internationaal Strafhof in Den Haag hem berechten voor misdaden tegen de menselijkheid. En ook elke Nederlander die ooit met Sint en Piet in aanraking kwam, zal z’n gerechte straf niet ontgaan. Nu we op het door onze grote leider Rutte zo luidkeels aangekondigde proces tegen degenen die vlucht MH17 uit de lucht schoten moeten wachten tot Sint Juttemis, moet onze regering toch wat doen om schreeuwende minderheden tegemoet te komen in hun sluimerende onvrede.
Door dat soort onbenullen laat ik me de pret echter niet bederven. Ook al ben ik dan maar een dom Apeldoorns boertje, ik kom graag in steden als Madrid. Die enorme mensenmassa’s die je er aantreft, fascineren me. Zoveel volk kom je bij ons op de Hoofdstraat niet tegen. Vooral de enorme diversiteit aan nationaliteiten en rassen. Je staat versteld van wat je in Madrid voor de voeten loopt. In voetbalstadions. In de metro. Op straat. Het heeft wel wat weg van één grote menselijke mierenhoop. Vanaf een dak op de Puerta del Sol kijkt Tio Pepe neer op de krioelende menigte onder hem. Ome Piet, in vrij Nederlands vertaald. Hoe toepasselijk. Die naam zal hij binnenkort ook wel moeten veranderen van de VN.
Zelf zou ik ook best een paar uur op een bankje willen gaan zitten om eens in alle gemak te observeren wat zoal voorbij schuifelt. Gewoon mensen kijken. Wie z´n ogen goed kost geeft in de winkelstraten rondom de beroemde Puerta del Sol (de poort van de zon) weet niet wat hij meemaakt.
Willen die zwartkijkers van de anti-Piet-lobby ooit internationaal doorbreken, dan kunnen ze misschien beter hun werkterrein verleggen naar een stad als Madrid. Christiano Ronaldo is tenslotte ook pas in Madrid uitgegroeid tot wereldster! Kunnen die beroepsklagers mooi met veel tamtam hun eigen Spaanse inquisitie opstarten. Werk zat aan de winkel. Vergeleken bij de wreedheden waarmee die Spanjolen tussen de zestiende en achttiende eeuw de halve wereld hun geloof oplegden, is het doen en laten van een vermeende bejaarde slavenbaas in Nederland slechts kinderspel. Of misschien kan ik beter zeggen: een kinderfeest?
Als niet-nazaat van een slaaf mag ik er eigenlijk niet over praten, maar ik vind onbegrijpelijk dat in Nederland tot dusverre nooit een of andere aandachtstrekker op het idee is gekomen om de Spaanse regering er aansprakelijk voor te stellen dat de 80-jarige Oorlog zo lang heeft geduurd. Kunnen we definitief afrekenen met al die onverwerkte trauma’s waar zestien miljoen Nederlanders nog altijd mee kampen. Schakel de Verenigde Naties in en koning Felipe VI mag zich opmaken voor een stevige reprimande. Een gat in de markt. Leidt lekker de aandacht af van échte problemen in de wereld.
Naar schrijnende probleemgevallen hoef je in de Spaanse hoofdstad sowieso nooit ver te zoeken, die liggen gewoon op straat. Misschien wel een voorbode van wat Nederlandse steden te wachten staat wanneer we onze vriend Rutte langer laten aanrommelen. Het kan natuurlijk met de tijd van het jaar te maken hebben, toch lijkt het aantal zwervers en bedelaars op de Gran Via sinds mijn laatste bezoek aan Madrid in januari behoorlijk in aantal te zijn toegenomen. Ik kan me niet voorstellen dat die mensen voor hun plezier met hun hele hebben en houden op de stoep zitten. Bijna niemand kijkt naar die arme sloebers om. Hun enige steun en toeverlaat is vaak een hond! Want vreemd genoeg bezit een groot aantal van deze vaste straatbewoners wél een hond. Raar maar waar.
Leden van de anti-Zwarte Piet club zouden op hun beurt mooi toezicht kunnen houden op het doen en laten van de handelaars uit de donkerste delen van Afrika die in Madrid zijn neergestreken. Je komt ze ook in Parijs of Barcelona veel tegen. Deze jonge knapen – vrouwen staan er nooit bij – stallen hun waar uit in winkelstraten. Schichtig om zich heen kijkend dat de politie hun illegale activiteiten niet komt verstoren. Als de agenten in de aantocht zijn, pakken ze hun boeltje op en maken ze zich in sneltreinvaart uit de voeten. Modieuze tasjes, zonnebrillen, sportschoenen, selfiesticks. Het aanbod is gevarieerd. Voetbalshirtjes zijn in de mode. Voor een paar tientjes bemachtig je al het nieuwste thuisshirt van Real Madrid. Nauwelijks van echt te onderscheiden. Betaal je in een van de talrijke Real-clubshops al gauw 95 euro voor.
Minder opzichtig gaan de zakkenrollers te werk. Toeristen in Madrid moeten er nochtans voortdurend voor op hun hoede blijven. Een moment van onachtzaamheid kan vervelende gevolgen hebben. Mijn ouwe strijdmakker Rene werd jaren geleden in de buurt van de Plaza Mayor eens gerold. Drie jonge dames stormden met een stadsplattegrond op hem af. Terwijl zij met de kaart in de hand tegen hem aanliepen, verdwenen de grijpgrage handen van een van de schatjes in het tasje dat om z’n middel hing. Gelukkig merkte hij meteen dat hij zijn portemonnee miste. We zetten de achtervolging in en Rene greep de schuldige in de kladden. Ik durf bijna niet te zeggen dat het zigeunermeisjes betrof. De flink uit de kluiten gewassen Rene, met zijn bijna twee meter moeilijk over het hoofd te zien, schudde haar eventjes flink door elkaar. Veel passanten dachten dat het lieve ding midden op straat werd aangerand. Zo zie je maar dat niet altijd alles is zoals het lijkt. Het betreft niet altijd de verkeerden die de lappen krijgen waarom zij vragen…
In Apeldoorn maken we zoiets gelukkig zelden mee. In Madrid vinden wereldverbeteraars daarentegen meer dan genoeg om zich over op te winden. Het is pas augustus, maar Sinterklaas kan dit jaar wat mij betreft niet gauw genoeg komen. Dan mag hij alle zeurpieten op zijn stoomboot mee terug nemen naar Spanje. Opgeruimd staat netjes. Dan kunnen ook de VN weer overgaan tot de orde van de dag en zich bekommeren om zaken die hun aandacht wél waard zijn.
RK