En nu jaren later krijg je een brief van diezelfde Belastingdienst met excuses

Foto: ©Canva/Maximaal Sales

Zo kon hij geen aanspraak maken op een sanitaire vergoeding. Dat was zijn ervaring met de belastingcontroleur “Dankzij de Belastingdienst controles liep alles met terugwerkende kracht. Dat werkt niet gemakkelijk dat kan ik u vertellen. Uitstel volgde op uitstel”.

Column juffrouw Raadgever

We zijn neergestreken in een hotelletje ergens aan de kust. Er is een gezellige koffiekamer met kleurige zitjes. Het is de tweede dag en wij besluiten even daar te blijven zitten. Er zijn meerdere echtparen. Algauw raken we na de eerste begroeting aan de praat met een echtpaar dat het dichtst bij ons zit. De beide mannen vertellen elkaar van hun werkzame leven. Na het diner komen we weer bij elkaar te zitten. Er is een click tussen de mannen. Het gesprek tussen hen wordt steeds vertrouwelijker. “Ja, zegt hij. Wij hebben ook ervaren dat het je soms onmogelijk wordt gemaakt. “Dankzij de belastingdienst controles moest zoveel met terugwerkende kracht. Dat werkte niet gemakkelijk dat kan ik u vertellen. Uitstel volgde op uitstel”. Nog niet zo lang geleden hadden ze een bedrijf. De boekhouding deden ze thuis. Eigenlijk was het van een ander helpen uitgegroeid tot een kleinschalig bedrijfje. Maar goed dat terzijde. Ze hadden zich officieel laten inschrijven. Ondanks de zo niet leuke reacties van sommige instanties. Je gelooft het echt niet hoe sommige mensen zich durven op te stellen tegen iemand die enthousiast zijn leven over een andere boeg wil gooien. En ook nog eens om een ander te helpen. Nee men ziet liever dat je niet te hoog je kop uit het maaiveld steekt. Met liefde hakken ze hem af. Hij heeft erover nagedacht en het lijkt erop dat het jaloersheid is. Jaloers over; dat iemand zelfredzaam kan zijn. Wat hen blijkbaar zelf niet lukt. Je voelt het aan alles en moet dan wel lef hebben om dan gewoon je plannen uit te werken. Maar het is zwemmen tegen de stroom in. Voordat je alles in orde hebt wat vergunningen betreft ben je in Nederland wel even bezig. Je wordt letterlijk tegengewerkt. Een kantoorbediende bij de kamer van koophandel had het lef om te zeggen dat het hele idee gedoemd was om te mislukken. Waar ze aan begonnen. Op voorhand. Moedig hoor. “Weet je dat we ruim vijfentwintig jaar met plezier ons werk gedaan hebben. Even zie ik het gezicht van de man vertrekken van boosheid. Bij mij komt een gevoel van; zo die is ervoor gegaan. Hij vertelt verder; Nu jaren later is hij een ervaring rijker. Helaas telt ervaring in Nederland niet. Zo dom, want van ervaringen leer je heel erg veel. Die ervaringen kunnen je goed van pas komen.

Maar helaas in Nederland geldt: ervaringen uit het verleden zijn geen garantie voor de toekomst. Even kijkt hij bedachtzaam voor zich uit. Daar is zijn stem weer: ”Wie dat bedacht heeft zit dus helemaal fout. Hoe kun je nu verzinnen dat je niet van je fouten leert. Vertel mij nu eens wie eenzelfde fout nog eens wil doen. Het maakt me kwaad dat wanneer er iets misgaat er niet gekeken wordt naar hoe is dat dan gekomen. Nee, eerst komt eigen schuld dikke bult. En niemand steekt een hand uit. Bekijk het maar. Had je er maar niet aan moeten beginnen. Het is je toch gezegd. Zo belachelijk eigenlijk. Juist die mensen die iets geprobeerd hebben weten waar de knoop zit en kunnen als geen ander hun ervaringen delen. Maar wist je dat de meeste kleine zelfstandigen door de instanties naar de knoppen geholpen worden? Als je alleen al bedenkt dat een belastinginspecteur zich een maat aan meet die ongekend is. Hij mag alleen maar controleren, denk je, maar als het erop aankomt is hij degene die je onderneming kan slopen. Door op elke slak zout te leggen. Mijn ogen werden geopend toen voor het eerst bij ons thuis een controle was. Van de buren hoorden we dat er een man in de bosjes had staan plassen. De man kwam de volgende dag weer want, onze kleine boekhouding, moest wel goed gecontroleerd worden. Op de vraag waarom meneer in de bosjes had geplast zei hij laconiek dat wij dan geen aanspraak konden maken op een sanitaire vergoeding. Daarom had hij ook zijn eigen koffie mee. Zo werkte die inspecteur dus. Op voorhand sta je al in de verkeerde hoek. En nu jaren later krijg je een brief van diezelfde belastingdienst met excuses. Jij blijkt één van degenen te zijn die al jaren een aantekening achter zijn naam heeft. Jaren ben je dus al in de extra controle gezet. Jaren ben je al op de hak genomen. Jaren moest je elk formulier wat ingevuld was tot in de puntjes uitleggen. Het gevolg uitstel op uitstel. Of het nu al stamt vanaf de in de bosjes plassende inspecteur. Daar heeft hij geen idee van. Best mogelijk trouwens. Eén ding is zeker. Hij heeft altijd met een goed geweten gehandeld maar zoals ook later bij de afhandeling van de onderneming door de rechter gezegd is. “Jammer dat een goede lopende, winstgevende onderneming op zo’n oneerlijke manier moet stoppen. Meneer, u treft geen schuld. Maar helaas het is niet anders. Doe iets met uw ervaringen.” Nou laat maar zitten, niet in ons Nederland.”

Met aandacht heb ik zitten luisteren. Deze man lucht zijn hart. Hij is vast niet de enige die de dupe werd. Zijn conclusie is: Het was hen niet gegund. Zo jammer. Maar hij had toch jaren met plezier gewerkt. De mensen die hij hielp waren altijd tevreden. Dat is het goede gevoel en de ervaring met de instanties deelt hij zoveel mogelijk met anderen. Niet om starters tegen te houden maar om ze te stimuleren om vol te houden. Maar het ‘litteken’ is groot.

Met vriendelijke groet juffrouw Raadgeverbelastingdienst

Aanmelden nieuwsbrief
Cookieinstellingen