Maandag 24 maart: In Natal maakt niemand zich druk
Het bijwonen van de partij America RN tegen Globo maakte me gisteravond al duidelijk hoe de vlag er ongeveer bijhangt, een rondleiding door de Arena das Dunas werpt een nog veel beter licht op de staat van de bouwwerkzaamheden in en rondom het WK-stadion van Natal. De recente duels die America RN er afwerkte laten geen twijfel bestaan over dat er kan worden gevoetbald, achter de schermen blijft daarentegen nog heel wat werk te verrichten. Met name op het vlak van de infrastructuur. Aanvoerwegen naar het stadion en parkeerplaatsen zijn alles behalve gebruiksklaar.Je zou er een lied over kunnen zingen: o,o, Natal, mooie stad achter de duinen…
Dat wordt wel duidelijk wanneer ik me halverwege de ochtend met de leden van onze groep meld bij de toegangspoort tot het Braziliaanse filiaal van de Amsterdam ArenA. Het management van het Amsterdamse stadion speelt een rol in het beheer van het kleine broertje in Natal. Er is een afspraak geregeld om het stadion te bezoeken, binnenkomen blijkt echter heel wat makkelijker gezegd dan gedaan. Voor eindelijk het sein licht groen gegeven wordt moeten we met ons busje geruime tijd wachten voor de golfplaten schutting waarachter zich een ingang tot de voetbaltempel van Rio Grande do Norte bevindt. Het lijkt wel of we naar de atoomtop naar Den Haag moeten. Een beveiliger op een motor escorteert ons de laatste tientallen meters naar de ‘dienstingang’.
Maar daarmee zijn we er nog niet. We krijgen dan wel toegang tot de catacomben, verder mogen we in eerste instantie niet. De nodige minuten verstrijken. Er zit bijna evenveel beweging in als bij de groepjes gehelmde bouwvakkers die zich in de buurt van de reusachtige bouwplaats ophouden, maar zo op het eerste gezicht niet al te veel uitvoeren. Twee geuniformeerde securitymedewerkers houden een oogje in het zeil. Iemand zou eens stiekem het veld oplopen door de tunnel waar we op uitkijken. Je moet er toch niet aan denken wat er dan zou kunnen gebeuren. Via de opening kan ik het veld en de blauwe stoeltjes van een deel van de tribunes duidelijk ontwaren.
We wachten op een gids, zo blijkt. Er wordt druk getelefoneerd door enkele lieden wiens functie mij niet geheel duidelijk wordt. De een doet zich nog belangrijker voor dan de ander. Maar goed, als de Engels sprekende student die ons rondleidt dan eindelijk arriveert, zet ons stoetje zich in beweging langs de inpandige parkeerplaatsen. Op talrijke strategische plekken hangen werklui rond. Ze houden er een nogal eigenaardige werkwijze op na. Het merendeel maakt zich niet al te druk. In veel gevallen staat er eentje te lassen, zagen, boren of timmeren, de collega’s staan er omheen en kijken toe of hij zijn werk wel goed doet…
Onze gids en de man van het stadionmanagement die ons eveneens begeleidt, maken zich evenmin druk. De buitenwereld hoeft zich geen zorgen te maken. Natal zal zich tijdens het WK niet aleen van zonnigste maar tevens van zijn beste kant kan laten zien. Alles gaat in orde komen, bezweren zij in koor. Ergens aan twijfelen zit nou eenmaal niet in de Braziliaanse volksaard opgesloten. Wie rondkijkt, zoals wij vandaag mogen doen, zal daarbij toch wel enig voorbehoud plaatsen. Vanaf de tribune achter een van de goals zie ik werklui bovenop het witte stadiondak staan en onder aan de reusachtige scoreborden hangen. Eentje steekt van hoog boven ons zijn duim naar ons op. Zoals iedereen hier heeft hij alles controle.
De VIP’s komen in elk geval niets tekort. De rondgang door de exclusieve suites toont aan dat het hoogwaardigheidsbekleders, bobo’s en aanverwand gespuis aan weinig zal ontbreken. Ook de kleedkamers lijken pico bello in orde. De Braziliaanse stadionmedewerker kijkt alleen niet zo blij wanneer ik in een van de ligbaden kruip voor een foto. Als afsluiting van onze rondleiding mogen we zelfs het veld op om wat kiekjes te maken voor thuis.
Of over pak ‘m beet tweeenhalve maand echt alles klaar zal zijn, zal de tijd uitwijzen. Je zou de Brazilianen in hun grenzeloze optimisme graag willen geloven. Wij Nederlanders zijn waarschijnlijk wat pessimistischer van aard. Of kan ik beter zeggen realistischer?
Een tip voor als u naar Brazilie gaat koop een waterzuiverings fles met filter goed voor 380 liter schoon water een subliem systeem.. In bRazilie kun je geen water uit de kraan drinken klik hier
