20 jaar geleden: WK voetbal USA 1994 (19)
Dollars. Het Witte Huis. Zwarthandel. Coca-Cola. O.J. Simpson. Zon. Goedkope benzine. Disney. Maradona. McDonald´s. Nog meer zon. Major League Baseball. Romario. En o ja, in de vaak verzengende hitte werd ook gevoetbald… In 1994 fungeerden de VS als host van de 15e World Cup. The ‘Greatest show on earth’, noemden de Amerikanen het zelf in al hun bescheidenheid. Rob Kruitbosch volgde de bal een maand lang in alle staten… Twintig jaar na dato. Een persoonlijke terugblik op een opmerkelijk en bizar WK voetbal. Vandaag deel 19: eerste Texaanse indrukken.
Woensdag 6 juli 1994: Rond het middaguur bereiken we de Oaktree Inn in Farmers Branch, ergens langs de I35 en de LBJ Freeway ten noorden van Dallas. Precies 21,5 uur en 1918,4 kilometer na vertrek uit Lake Buena Vista! De rit is voorspoedig verlopen. Het neemt niet weg dat we bij aankomst lichtelijk gesloopt zijn. Gelukkig hebben we met z’n drietjes kunnen rijden en elkaar afgewisseld achter het stuur. Om alleen in de auto van Orlando naar Dallas te rijden, zou ik niemand aanraden. Het was wel een hele ervaring. Vooral het stuk langs New Orleans was adembenemend. Die schier oneindige skyline met al die duizenden lichtjes in de donkere nacht. In één woord: fascinerend. Dallas zal ongetwijfeld ook het nodige voor ons in petto hebben, maar na de afmattende rit gaan we eerst enkele uren gestrekt. En dan te bedenken dat het naar Los Angeles, waar we over vier dagen naartoe gaan, nog een aanzienlijk stuk langer rijden is…
Als iedereen na zo’n vijf uur welverdiende rust weer helemaal bij z’n positieven is, nemen we eerst polshoogte bij het stadion. Op de highways staat de Cotton Bowl perfect aangegeven. Op alle borden staat een afbeelding van een voetbal. Het stadion bevindt zich op een half uurtje rijden van ons motel. Het ritje voert langs de wolkenkrabbers van down town Dallas. De Cotton Bowl ligt bij een pretpark. Met een groot reuzenrad als blikvanger. In de vroege avond is de omgeving zo goed als uitgestorven. Helaas staat de aanwezige security ons niet toe een kijkje te nemen in het stadion. Van drie andere Nederlanders vernemen we in welk hotel de delegatie van de KNVB logeert. Daar moeten we de volgende dag informeren hoe het zit met de kaartverkoop. Tegenwoordig wijst het internet je overal de weg naartoe. Twee decennia geleden bestond die luxe nog niet en was je als voetbaltoerist aangewezen op nuttige tips van toevallige voorbijgangers…
Onze eerste indrukken van de Texa(a)n(s)en zijn in elk geval positief. Een donkere schoonheid genaamd Lisa, die tot de beveiligers behoort die het stadion rondom de klok tegen ongenode gasten beschermen, is het ideale visitekaartje. Ze helpt ons meteen uit de droom dat Texas slechts bewoond wordt door cowboys met hoge hoeden. Een fabeltje. Aangewakkerd door de in die tijd razendpopulaire tv-serie ‘Dallas’. Ongelooflijk wat die J.R. Ewing allemaal op z’n geweten heeft. De Southfork Ranch, waar de wereldberoemde oliebaronnen in de serie wonen, blijkt een belangrijke toeristische trekpleister. Zelfs het pistool waarmee op de meedogenloze hoofdrolspeler is neergeschoten, valt er te bezichtigen. Rest ons alleen tot op de dag vandaag nog altijd de vraag: who shot J.R.?
MORGEN DEEL 20: KNVB berekent 15 dollar toeslag per toegangskaart