‘Zelfs bij min vijftien graden stond ik op het veld’
Ben Kanselaar maakt voor zichzelf een positieve balans op van de periode waarin hij het eerste elftal van Alexandria onder zijn hoede had. Ondanks zijn abrupte afscheid ziet hij geen enkele reden om na te trappen. “Ik heb bij Alexandria hele fijne mensen leren kennen. Iedereen wil wel en is bereid om er het beste van te maken. Er kwamen zelfs hotelpakken en trainingspakken voor de selectie. Dat was allemaal goed geregeld. Toen ik kwam, zei het bestuur ook dat ze van hun slechte naam afwilden. Ook dat is ons denk ik prima gelukt. We hebben de afgelopen twee jaar alleen maar positief in de krant gestaan.”
Door de soms wat tegenvallende trainingsopkomst liet Kanselaar zich nooit uit het veld slaan. “Heel veel jongens werken ’s avonds en hebben late diensten. Soms had ik er niet veel, maar ik ging altijd trainen. Daar maak je afspraken over. Ik heb vorig jaar zelfs bij min vijftien graden op het veld gestaan. Al waren er maar drie, ik stond er. Voordat ik kwam was ik bij die beslissingswedstrijd tussen Alexandria en TKA op het Columbiaveld. Toen hadden een heleboel spelers op het laatst last van kramp. Nou, dat is de afgelopen twee jaar niet gebeurd hoor. Er heeft niet één keer iemand kramp gehad.”
Het scheelde zelfs weinig of Kanselaar had zijn eerste seizoen op Nagelpoel afgesloten met promotie naar de derde klasse. In de allesbeslissende play-off wedstrijd verloor een beter Alexandria op het terrein van VIOS in Vaassen van een efficiënter Heerde. “Voor mij was het ook iets nieuws toen ik bij Alexandria begon. In het begin hebben we wel wat strubbelingen gehad, toch ging het al gauw beter. De formatie groepeerde zich als het ware vanzelf. We haalden zelfs de nacompetitie. Daarin hebben we het tegen Heerde net niet gered. Dat was jammer. Maar we hebben een fantastisch seizoen gedraaid”, blikt de oefenmeester tevreden terug op zijn debuutjaar bij Alexandria.
De aanloop naar het huidige seizoen verliep tamelijk rommelig, zo benadrukt de inmiddels ex-trainer. Het kostte de nodige moeite om het grote aantal aantal nieuwelingen te integreren. Enkelen konden volgens Kanselaar niet het geduld opbrengen om een plek in het elftal te veroveren. “De voorbereiding begon stroef. Vooral door de late vakanties miste ik nogal wat mensen. Ik moest nieuwe jongens inpassen. Maar na een week of wat haakten er vijf of zes af. Je moet jongens teleurstellen dat ze niet in de basis staan. Dan lopen ze weg ze of bedanken. Het selecteert zich vanzelf. Je bent liefhebber of niet.”
Er komt verder geen onvertogen woord over de club over zijn lippen. Al is wel duidelijk dat Kanselaar betreurt dat hij het seizoen niet mag voltooien bij Alexandria. De vier maanden die hem restten, alvorens hij de overstap maakt naar vijfdeklasser SV Orderbos, had hij graag in gepaste stijl willen afsluiten. Hij vindt het jammer dat die kans hem nu ontnomen wordt. Met name het moment waarop voorzitter Bomhof hem meedeelde dat hij niet langer gewenst is bij Alexandria, vindt hij vreemd. “Ik denk dat ze het genoeg vonden.”
MORGEN MEER: ‘Veel mensen zeggen me: wat moet jij bij Orderbos?’